درگذشت تدریجی آخرین غول‌های زنده سینما

به گزارش سی وی نت ، روزنامه «شهروند» در ادامه نوشت: «ژان پل بلموندو» که در فیلم هایی مانند «کمبود انرژی» ، «مردی از ریو» ، «ترس فراتر از شهر» ، «پیرو خاله» ، “شورشی” ، “آلپاگور” “سرقت” ، “حرفه ای” ، “فقط” ، “کلاه” و “دزد پاریس” ، موفقیت بزرگی بود که علت آن واکنش های زیادی را در پی داشت و هنرمندان زیادی را تحت تاثیر قرار داد ، از جمله The Lover n ‘the big آلن دلون اشاره کرد. گفت “من ناامیدم” از مرگ ژان پل بلموندو!

به گفته آلن دلون ، “او یک دوست و همکار بود و ما بیش از شصت سال بود که یکدیگر را می شناختیم. دوستی ما در اواخر دهه 1950 با” زیبا و آرام “آغاز شد. ما هم سینمای معروف و هم فرانسوی بودیم و نمی توانیم درباره آن صحبت کنیم. هر چیزی بدون گفتگو. “بلموندو در طول 60 سال سینما ، تماشاگران خود را با هیجان کمدی خوشحال می کند. فیزیک منحصر به فرد و منحصر به فرد.”

اکنون ، با مرگ ژان پل بلموندو ، ژان لوک گدار را می توان بازمانده موج جدید سینمای فرانسه دانست. پیش از این ، موج نو فرانسوی به دلیل مرگ قهرمانانی مانند فرانسوا تروفو ، اریک رومر ، ژاک ریوت ، ژاک دمی ، آنیس واردا و آنا کارینا ، ستاره های جداگانه خود را از دست داد. اکنون ، با مرگ بازیگر “نفس گیر” ، قهرمان اصلی این داستان تنها بازمانده یک سینمای فریبنده است.

ژان پل بلموندو ، ملقب به فرانسوی “همفری بوگارت” و البته بسیاری آن را شکاف بین “بوگارت” و “جیمز دین” توصیف کردند ، از نظر تماشاگران نماینده ظهور اولین بهار حضور بازیگران و مردم عادی و شناسایی ناکافی در دنیای سینما.

ژان پل بلموندو ، که سالها بعد گفت که “تغییر” ناتوان است “زیرا بازیگر اصلی خوب نبود”. او بعدها به عنوان بازیگری شناخته شد که راه را برای ورود ستارگانی مانند “روبرت دنیرو” ، “آل پاچینو” و “داستین هافمن” به دنیای سینما باز کرد. این بازیگر سپاسگزار است و در تمام شصت سال حضورش در سینما نشسته است و حتی در ده سال آخر عمر خود در دریافت جوایزی مانند نخل افتخاری جشنواره فیلم کن در 2011 ، شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز در سال 2016 و البته سزار.

انتهای پیام