جامعه و خانوادهکسب و کار ایرانی

سهم الارث زن دوم بدون فرزند از شوهر

آیا زن دوم از شوهر ارث می‌برد؟

طبق مفاد قانون مدنی در مورد تقسیم ارث، زن بعد از این‌که همسرش فوت کند بر اساس سه شرط می‌تواند از او ارث ببرد.

  • اگر عقد دائم باشد، او می‌تواند به‌طورکلی ارث ببرد؛ اما اگر عقد موقت باشد چه زن اول باشد چه زن دوم، طبق ماده ۹۴۰ قانون مدنی توانایی به ارث بردن اموال را ندارند.
  • زن باید قبل‌از مرگ شوهرش طبق ماده ۸۷۵ قانون مدنی زنده باشد.
  • مرد نباید توسط زن به قتل رسیده باشد؛ زیرا طبق ماده 880 قانون مدنی قتل از موانع ارث بوده و در مورد همسر دوم و چه سایر ورثه صادق است.

میزان سهم‌ الارث زن دوم از ارث همسرش چقدر است؟

برای  تقسیم ارث همان‌طور که بیان شد زن دوم نیز مانند دیگر همسرها دارای شرایط به ارث رسیدن می‌باشد اما میزان ارث او چقدر است؟

 به گفته سایت وکیل هوداد طبق ماده ۹۴۲ قانون مدنی درصورتی‌که مردی دو یا چند همسر دائم داشته باشد، می‌تواند یک‌چهارم اموال را در صورت نداشتن فرزند و یک‌هشتم اموال را در صورت داشتن فرزند بین آن‌ها به تساوی تقسیم کرده و به‌عبارت‌دیگر سهم زن از شوهر بطور کلی یک‌ چهارم در صورت نداشتن فرزند و یک هشتم در صورت داشتن فرزند است. حال چنانچه دارای چند همسر باشد این میزان به‌صورت مساوی بین آن‌ها تقسیم خواهد شد. و منظور از داشتن فرزند یعنی فرزند مرد فوت شده باشد و فرقی نمی‌کند که فرزند متعلق به کدام زن است. همین‌که زن دارای فرزند باشد سهم ارث او از یک‌ چهارم به یک‌ هشتم کاهش‌ می یابد.

میزان ارث زن دوم در صورت داشتن فرزند چقدر است؟

درصورتی‌که شوهر در زمان فوت، هیچ‌گونه فرزند یا نوه‌ای از همسرش یا همسران دیگرش نداشته باشد از اموال مرد یک چهارم به زن ارث می رسد. درغیراین‌صورت یک‌هشتم اموال را به ارث خواهد برد. درصورتی‌که مرد هیچ‌گونه فرزندی نداشته باشد زن یک‌ چهارم اموال منقول و یک‌ چهارم از فروش اموال غیرمنقول را به ارث می برد. اما مسئله مهم آنست که از بین ۲ زن متوفی که یکی از آن ها فرزندی ندارد اما زنی که همسر دوم متوفی است فرزند دارد، بعد از مرگ شوهر، زن اول با آن ‌که فرزندی از متوفی نداشته به‌علت وجود فرزند همسر دوم، یک ‌هشتم از اموال را به ارث خواهد برد.

طبق ماده ۸۴۳ جلسه قانون مدنی درصورتی‌که مرد ثلث اموالش را برای همسر دوم یا شخص دیگری وصیت کرده باشد سایر ورثه قادر نیستند مانع ارث بردن او شوند.

ارث زن دوم در صورت طلاق از همسرش چقدر است؟

طبق ماده ۹۰۰ قانون مدنی اگر مردی، زن خود را به‌صورت رجعی که عده‌ی آن ۳ ماه و ۱۰ روز است طلاق دهد و در زمان عده فوت کند زن از اموال شوهرش ارث خواهد برد و درصورتی‌که طلاق بائن داشته باشد و مدت عده تمام‌شده باشد، زن هیچ ارثی نخواهد داشت. در مرد می‌تواند تا پایان عده به زن خود رجوع کرده ولی در طلاق بائن چنین امکانی وجود نخواهد داشت.

برای اطلاعات بیشتر در زمینه سهم الارث و قوانین آن، به ویکی پدیا مراجعه فرمایید.

آیا به زن صیغه دائم نیز ارث تعلق خواهد گرفت یا خیر؟

در زمینه سهم الارث زن دوم باید تاکید کرد که به زنی که صیغه شده باشد حتی در صورت دائم بودن هیچ ارثی تعلق نخواهد گرفت و نمی تواند مدعی سهم‌ الارث باشد. ازدواج در قانون ایران بر ۲ نوع است یکی از آن‌ها ازدواج دائم و دیگری موقت است که به همان صیغه در مذهب شیعه معروف است. گاهی ممکن است آقایان تصمیم به ازدواج موقت کنند و به‌همین دلیل قانون مدنی برای حمایت از کانون خانواده از ازدواج دائم حمایت کرده و قوانین را برای حفظ حقوق طرفین به تصویب رسانده‌است.

طبق ماده ۹۴۰ قانون مدنی زوجین، که زوجیت آن‌ها دائمی باشد ممنوع از ارث نیستند. بنابراین در ازدواج موقت زن دوم ارث نخواهد داشت. حتی شرط نمودن این‌که همسر دوم در ازدواج موقت از مرد ارث ببرد چون بر خلاف قانون و قواعد است، باطل می‌باشد.

این حمایت بدین دلیل است که شرط ارث در ازدواج موقت، باعث پایمال کردن سهم ارث همسر دائم و فرزندان نشود.

اگر شوهر تمایل داشته باشد که به همسر موقت خود ارثی بدهد باید آن را به‌صورت وصیت انجام داده و تنها قادر است تا یک ‌سوم از اموال خود را به همسر دوم وصیت کند. اگر بیشتر از یک ‌سوم وصیت نماید دیگر وراث باید اجازه دهند، در غیر این صورت باطل است.

طبق ماده ۹۰۰ قانون مدنی اگر مردی، زن خود را به‌صورت رجعی که عده‌ی آن ۳ ماه و ۱۰ روز است طلاق دهد و در زمان عده فوت کند زن از اموال شوهرش ارث خواهد برد و درصورتی‌که طلاق بائن داشته باشد و مدت عده تمام‌شده باشد،

میزان سهم الارث زن دوم چقدر است؟

حال که دانستیم زن دوم نیز در صورت وجود شرایطی از همسر ارث می برد میخواهیم بدانیم میزان ارث او چقدر است؟

به موجب ماده ( ۹۴۲ قانون مدنی ) در صورتی که مردی دو یا چند همسر دایم داشته باشد ، یک چهارم اموال ( در صورت نداشتن فرزند ) و یک هشتم اموال  ( در صورت داشتن فرزند ) بین آن ها به تساوی تقسیم خواهد شد.
به عبارت دیگر سهم زن از شوهر به طور کلی یک چهارم ( در صورت نداشتن فرزند ) و یک هشتم می باشد، حال چنانچه مرد دارای چند همسر دایم باشد این میزان به طور مساوی بینشان تقسیم می شود.

نکته حایز اهمیت این می باشد که منظور از داشتن فرزند به طور کلی فرزندان مرد می باشد و فرقی نمی کند که از کدام زن باشد. به عبارت دیگر همین که مرد دارای فرزند باشد سهم ارث زنان از یک چهارم به یک هشتم کاهش می یابد حتی در صورتی که یکی از زنان از مرد هیچ فرزندی نداشته باشد نیز سهم او یک هشتم است.

در گذشته زن به استناد ماده ۹۴۶ قانون مدنی فقط از (هر چیزی که از شوهر باقی مانده بود) ارث می‌برد و در اموال غیرمنقول (ساختمان و زمین) سهمی نداشت.

اما به موجب قانون جدید زن در صورت داشتن فرزند از همسر مرحومش، یک هشتم از اموال منقول و یک هشتم نیز از قیمت اموال غیرمنقول از جمله عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – ارث خواهد برد.

میزان ارث زن دوم در صورت داشتن فرزند

در صورتی که شوهر در زمان فوت هیچ فرزند یا نوهای از همسرش یا از همسران قبلی نداشته باشد، زن از اموال مرد یک چهارم ارث می‌برد. در غیر این صورت یک هشتم از اموال مرد را ارث خواهد برد.

در صورتی که مرد هیچ فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم از اموال منقول و یک چهارم از فروش اموال غیرمنقول یعنی عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – ارث خواهد برد خواهد برد.

البته به این مساله مهم نیز باید توجه داشت که دو زن که یکی از آنها فرزندی ندارد، اما زن دوم فرزندانی دارد، پس از مرگ همسر، زن اول با آن که فرزندی از شوهر متوفی نداشته است، ولی به علت وجود فرزندان همسر دوم نصف یک هشتم از اموال شوهرش را ارث خواهد برد.»

همچنین به موجب ماده ۸۴۳ قانون مدنی در صورتی مرد، تا ثلث اموالش را برای همسر دوم یا هر شخص دیگری وصیت کرده باشد سایر ورثه نمی توانند مانع ارث بردن او شوند.

یعنی برای مثال اگر خانه‌ای که از سوی شوهر متوفی برای همسرش وصیت شده از نظر قیمتی بیش از یک سوم اموال او نباشد وصیتنامه صحیح می باشد. در غیر این صورت ورثه میبایست درباره بقیه ثلث اموال اجازه دهند.

ارث زن دوم در صورت طلاق

به موجب ماده ۹۴۳ قانون مدنی: اگر مرد، زن خود را به صورت (طلاقی که به طور معمول انجام می‌یابد) طلاق داده باشد و در زمان عده (سه بار پاکی) فوت کرده باشد زن از اموال شوهر ارث می‌برد. اما در صورتی که طلاق باین باشد و یا مدت عده تمام شده باشد زن ارث نمی برد.

طلاق رجعی طلاقی است که مرد تا پایان (مدت زمان رجوع) می تواند به زن خود رجوع کند ولی در طلاق باین چنین امکانی وجود ندارد.

طلاق در موارد زیر باین است و مرد حق رجوع ندارد:

  • طلاقی که قبل از نزدیکی رخ دهد ،
  • طلاق زن یائسه
  •  ؛ مادام که زن به عوض رجوع نکرده باشد ،
  • سومین طلاق که پس از سه وصلت متوالی واقع شود

امکانی وجود نخواهد داشت

میزان ارث زن دوم از همسر، اگر مرد دو زن دائمی داشته باشد سهم الارث زن میان آن دو به طور مساوی تقسیم می شود. در این مقاله به بررسی سهم الارث دو زن از شوهر خواهیم پرداخت لطفا تا پایان این مقاله باما همراه باشید.

به موجب ماده ۸۶۴ قانون مدنی زن پس از مرگ همسرش ارث میبرد البته به سه شرط:

1-در صورتی که در عقد دائم او بوده، بنابراین در نکاح موقت زن ارث نمی برد خواه زن اول یا دوم فرقی نمیکند. (ماده ۹۴۰ قانون مدنی)

2-قبل از مرگ شوهرش زنده باشد. (ماده ۸۷۵ قانون مدنی)

3-مرد توسط زن به قتل نرسیده باشد. زیرا قتل از موانع ارث میباشد. هم در مورد همسر دوم وهم سایر ورثه (ماده ۸۸۰ قانون مدنی)

فهرست مطالب این مقاله >برای مطالعه روی عنوان دلخواه کلیک کنید

به موجب ماده (۹۴۲ قانون مدنی) در صورتی که مردی دو یا چند همسر دائم داشته باشد، یک چهارم اموال (زمانی که فرزند نداشته باشد) و یک هشتم اموال (در صورتی که فرزند داشته باشد) بین آن ها به تساوی تقسیم خواهد شد.

به عبارت دیگر سهم زن از شوهر به طور کلی یک چهارم (در صورت نداشتن فرزند) و یک هشتم می باشد،بنابراین چنانچه مرد دارای چند همسر دائم باشد این میزان به طور مساوی بینشان تقسیم می شود.

به طور کلی منظور از داشتن فرزند فقط فرزندان مرد را شامل میشود اما این مهم نیست که از کدام زن باشد. به عبارت دیگر همین که مرد دارای فرزند باشد سهم ارث زنان از یک چهارم به یک هشتم کاهش می یابد حتی در صورتی که یکی از زنان از مرد هیچ فرزندی نداشته باشد نیز سهم او یک هشتم است.

در گذشته زن به استناد ماده ۹۴۶ قانون مدنی فقط از  (هر چیزی که از شوهر باقی مانده بود) ارث می‌برد و در اموال غیرمنقول (ساختمان و زمین) سهمی نداشت.

مطابق قوانین ومقررات ایران هر یک از زوجین در صورت فوت دیگری به شرط اینکه در زمان مرگ پیمان زناشویی وجود داشته باشد و عقد نکاح به صورت دائمی باشد از او ارث می برد.
در خصوص احکام ارث زن و شوهر، سه تفاوت عمده در قانون مدنی ایران به چشم می خورد و زوجین به شرح زیر از یکدیگر ارث می برند:

میزان ارث زن دوم در صورت نداشتن فرزند

در صورتی که زوجه زمان فوت هیچ فرزند یا نوهای از همسرش یا از همسران قبلی نداشته باشد، زن از اموال مرد یک چهارم ارث می‌برد. در غیر این صورت یک هشتم از اموال مرد را ارث خواهد برد.

در صورتی که مرد هیچ فرزندی نداشته باشد، سهم زن یک چهارم از اموال منقول و یک چهارم از فروش اموال غیرمنقول یعنی عرصه و اعیان – ساختمان و زمین – ارث خواهد برد خواهد برد.

البته به این مساله مهم نیز باید توجه داشت که دو زن که یکی از آنها فرزندی ندارد، اما زن دوم فرزندانی دارد، پس از مرگ همسر، زن اول با آن که فرزندی از شوهر متوفی نداشته است، ولی به علت وجود فرزندان همسر دوم نصف یک هشتم از اموال شوهرش را ارث خواهد برد.»

همچنین به موجب ماده ۸۴۳ قانون مدنی در صورتی مرد، تا یک سوم اموالش را برای همسر دوم یا هر شخص دیگری وصیت کرده باشد سایروراث نمی توانند مانع ارث بردن او شوند.

یعنی برای مثال اگر خانه‌ای که از سوی شوهر متوفی برای همسرش وصیت شده از نظر قیمتی بیش از یک سوم اموال او نباشد وصیتنامه صحیح می باشد. در غیر این صورت ورثه باید نسبت به مابقی اموال(ثلث اموال) اجازه دهند.

براساس ماده 940 زني كه عقد دائم مرد متوفي بوده ارث مي‌برد و اگر زني كه در عقد موقت مرد بوده ارث نخواهد برد

زوجین از یکدیگر ارث میبرند با این تفاوت که…

۱ ـ میزان ارث شوهر دو برابر زن میباشد. یعنی شوهر در صورت نبود فرزند نصف دارایی زن را به ارث می برد و در صورتی که اولاد داشته باشد یک چهارم از ترکه زن ارث می برد در حالی که زن یک چهارم از ترکه زن ارث می برد در حالی که زن یک چهارم از اموال مرد را درصورت نداشتن فرزند و با وجود اولاد یک هشتم را به ارث می برد.

۲ ـ در صورتی که شوهر تنها ارث زن باشد، تمام ترکه زن میراث اوست ولی زنی که تنها وارث شوهرش است همان یک چهارم را ارث می برد و بقیه جزء اموال دولت خواهد بود.

۳ـ شوهر از تمام اموال زن ارث می برد در حالی که زن از زمین ارث نبرده، عین بنا و درخت را نمی تواند تملک نماید و تنها سهم خود را از بهای آنها به ارث می برد. (تغییر پیدا کرد) در گذشته احکام ارث به جهت شرایط اجتماعی و اقتصادی زمانه ی خود، تا حدی پاسخگوی نیازهای اقتصادی زنان پس از فوت شوهرانشان بود.

به عنوان نمونه در خانواده های پرجمعیت گذشته، سهم زن با خویشاوندان نسبی در تعادل بود و گاهی بیشتر از سهم فرزندان می شد، زمین و عرصه بنا، ارزش اقتصادی چندانی نداشته و بنا، درخت و چاه ارکان اصلی دارایی به شمار می رفت که زن از آنها ارث می برد. اما، امروزه تحولات اقتصادی، اخلاقی و خواست های اجتماعی، ضرورت هایی را ایجاب نموده که اخلاق عمومی، سازمان های بین المللی و حقوق بشر نیز از آن حمایت می کنند و چنین نابرابری هایی را نمی پذیرند.

دکمه بازگشت به بالا