نقد فیلم
-
28 خرداد 1402
نمایش و نقد فیلم «پروا» در فرهنگسرای ارسباران
۱۴۰۲/۰۳/۲۸ ۰۰:۰۰:۰۰ | | کد خبر: ۱۴۸۷۲۸۱ ارسال به دیگران | پرینت فیلم سینمایی «پروا» به نویسندگی و کارگردانی مهران مهدویان در باشگاه فیلم فرهنگسرای ارسباران نمایش و پس از آن نقد و بررسی میشود. به گزارش گروه فرهنگ و هنر سی وی نت؛ فیلم سینمایی «پروا» روز یکشنبه ۲۸ خردادماه ساعت ۱۸ در پانصد و هفتاد و هفتمین نشست باشگاه فیلم تهران در فرهنگسرای ارسباران اکران و پس از آن با حضور مهران مهدویان نویسنده و کارگردان، سیامک ادیب بازیگر، کورش جاهد کارشناس مجری و جمعی دیگر از عوامل فیلم، نقد و بررسی میشود. در خلاصه داستان فیلم آمده است خسرو امیری ۳۰ ساله، شغل چندان مناسبی ندارد. او تلاش میکند که شرایط شغلی خودش را تغییر دهد اما در این مسیر با مشکلاتی مواجه میشود و … زنده یاد حسام محمودی، مهتاب ثروتی، سیامک ادیب، آسیه سلطانی، اکبر آیین، علیرضا مویدی، وحید میرزابیگی و فرزاد باقری برخی از بازیگران «پروا» هستند. علاقمندان برای حضور در پانصد و هفتاد و هفتمین نشست باشگاه فیلم تهران میتوانند به فرهنگسرای ارسباران واقع در خیابان شریعتی بالاتر از پل سیدخندان، خیابان جلفا مراجعه کنند و یا با شمارههای ۲۲۸۷۲۸۱۸ تماس بگیرند. همچنین برای رزرو صندلی نیز میتوانند به سایت سینماتیکت https://cinematicket.org/movie/detail/5958 مراجعه …
-
خبرگزاری دانشجویان ایران (سی وی نت) قصد دارد در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر، به نقد، تحلیل و تفسیر مختصر فیلمهای حاضر در جشنواره بپردازد. شما نیز در صورت تماشای فیلمها در این زمینه میتوانید مشارکت کنید. «متروپل» کارگردان: محمدعلی باشه آهنگر تهیهکننده: سیدحامد حسینی نویسنده: محمدعلی و حامه باشه آهنگر بازیگران: مجتبی پیرزاده، نوشین مسعودیان، هومن برقنورد، پریوش نظریه، حسین باشه آهنگر، رضا کیانیان و مهتاب نصیرپور * وقتی مخاطب در فهرست آثار حاضر در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با نام «متروپل» مواجه میشود، طبیعی است که ذهنش به سمت ساختمان مشهور فروریختهای به همین نام در خوزستان برود که کشتههای بسیار هم به بار آورد؛ با این تصور که مانند فیلم «چهارراه استانبول» که به ماجرای فرو ریختن ساختمان پلاسکو میپرداخت، این فیلم هم درامی را در ارتباط با واقعه فرو ریختن ساختمان متروپل شکل داده باشد؛ درصورتیکه اینگونه نبود.البته حدود ۱۰ سال پیش هم فیلم دیگری با نام «متروپل»، ساخته «مسعود کیمیایی» ساخته شد و بعد در جشنواره فیلم فجر حضور یافت اما با وجود تشابه اسمی و مفهومی، یک فرق اساسی دو فیلم در این است که قصه فیلم کیمیایی در سینما متروپل تهران میگذشت در فضای سیاسی بعد از دهه ۳۰ و داستان …
-
21 بهمن 1401
/نقد فیلمهای جشنواره/ «وابل»؛ عذاب “اجتماعی”
خبرگزاری دانشجویان ایران (سی وی نت) قصد دارد در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر، به نقد، تحلیل و تفسیر مختصر فیلمهای حاضر در جشنواره بپردازد. شما نیز در صورت تماشای فیلمها در این زمینه میتوانید مشارکت کنید. «وابل» نویسنده و کارگردان: تورج اصلانی تهیهکننده: سپهر سیفی بازیگران: آزاده زارعی، نوید پورفرج، فرید سجاد حسینی و رامین راستاد * سینما ابتدا فقط برای خودنمایی بشر ساخته شد. رفته رفته وجه تفریحی پیدا کرد و بعدتر هم در مقام یک مصلح اجتماعی به کار گرفته شد؛ اما همیشه “صنعت” سینما بوده است. طبیعی است که در گونههای سینمایی، ژانر اجتماعی داشته باشیم و طبیعی است که فیلم اجتماعی به دنبال بهبود وضع جامعه هم باشد؛ چه با ایجاد احساس خوب و آرایشی دلچسب و چه از طریق انگشت گذاشتن روی زخمهای جامعه و فشار دادن زخم. پس میتوان تصور کرد کارگردانی را که تیغی در دست دارد و با فیلم اجتماعی اش قرار است ترمیم کند یا قلوه کن! فیلم «وابل» که در بخش سودای سیمرغ چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، از همین جنس است. با دیدن فیلم درمییابیم، جمعی در کشور ما حضور دارند که در شرایط تکاندهندهای، در یک ایستگاه متروکه، در قطارهای اسقاطی زندگی میکنند و …
-
خبرگزاری دانشجویان ایران (سی وی نت) قصد دارد در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر، به نقد، تحلیل و تفسیر مختصر فیلمهای حاضر در جشنواره بپردازد. شما نیز در صورت تماشای فیلمها در این زمینه میتوانید مشارکت کنید. «سرهنگ ثریا» نویسنده و کارگردان: لیلی عاج تهیهکننده: جلیل شعبانی بازیگران: ژاله صامتی، وحید آقاپور، حمیدرضا محمدی، دیبا زاهدی، شهروز آقاپور . بعضی از سوژهها تک کار هستند ولی برخی سوژهها هم در هر جامعهای ظرفیت بارها و بارها استفاده در آثار هنری ازجمله فیلم را میتوانند داشته باشند. اینگونه سوژهها معمولا بار دراماتیک قابل توجهی در خود دارند. ماجرای حضور جمعی از شهروندان جوان و میانسال ایرانی در اردوگاه اشرف عراق از این دسته سوژههاست که بسیار این استعداد را داشت که دستمایه فیلمهای موفق حتا در عرصه بینالمللی قرار گیرد؛ اما واقعیت این است که ما از این پتانسیل هم مانند بسیاری از موردهای دیگر، خوب نتوانستیم استفاده کنیم. برای نمونه حتا یک فیلم مستند به نام «دخترم سمیه» داشتیم با دیتاهای تصویری بینظیری که مدت زمان بیش از ۲ دهه از زندگی سوژههای قصه را در خود داشت. این فیلم اگر یک تدوین و پروداکشن هزینهبر اما با استاندارد بالا را به کار میگرفت، در عرصه جهانی هم میتوانست بدرخشد …