یک سال چشم‌انتظاری برای خرید یک تیغه شمشیر!
سرمربی تیم ملی شمشیربازی گفت: وعده‌هایی که برخی مسئولان می‌دهند در حد شعار است و اداره کل ورزش و جوانان تهران قبل از بازی‌های کشورهای اسلامی اعلام کرد یک تیغه شمشیر به ما می‌دهد اما هنوز به دستمان نرسیده است!
امین قربانی در گفت‌وگو با سی وی نت، درباره انتظار مدال طلا از شمشیربازی سابر ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو بیان کرد: انتظار مردم و رسانه‌ها برای گرفتن مدال طلا با توجه به اینکه علی پاکدامن بعد از ۲۴ سال در قهرمانی آسیا گرفت، می‌تواند منطقی باشد اما از لحاظ کارشناسی و فنی، غیر منطقی است، چون ما حرفه‌ای نیستیم تا موفقیت‌ها را تداوم بدهیم. حرفه‌ای از این لحاظ که ریکاوری علمی نداریم و از تیم‌های حرفه‌ای دنیا عقب‌ایم. البته به این معنی نیست که توانایی نداریم بلکه توان، ایده و برنامه برای موفقیت داریم. با این حال باید این حقیقت را گفت که در امکانات ضعیف‌ایم.
پاکدامن بعد از ۲۴ سال طلا گرفت اما آنچنان تجلیل نشد
قربانی در پاسخ به این پرسش که بار اصلی کار شمشیربازی در هانگژو روی دوش محمد رهبری و علی پاکدامن است و تا چه اندازه خیال‌ها برای نتیجه‌گرفتن این دو بازیکن راضی است، تاکید کرد: محمد رهبری و علی پاکدامن از لحاظ فنی در سطح مطلوبی‌اند. در اردوی قبلی نکات فنی خوبی را با همه بازیکنان کار کردیم. نه‌تنها رهبری و پاکدامن بلکه باید به باهر و فتوحی هم رسیدگی کنیم. نکته‌ای که وجود دارد، محمد رهبری و علی پاکدامن در مسابقات قهرمانی آسیا مدال گرفتند و تیم در جام جهانی اسپانیا مدال گرفت اما آنطور که باید از بازیکنان تقدیر نشد. علی پاکدامن بعد از ۲۴سال مدال طلا قهرمانی آسیا را به دست آورد اما آن طور که باید مورد تقدیر قرار نگرفت. حالا نمی‌دانم به خاطر مشکل بودجه بود یا چیز دیگر. مدال برنز رهبری هم دیده نشد و این مسئله یکی از ضعف‌های ماست. فدراسیون در حد توان سعی کرد که تجلیل کند اما از سوی سایر ارگان‌ها تجلیلی صورت نگرفت.
کادر فنی یک‌نفره به خاطر مشکلات مالی
سرمربی تیم ملی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه چرا کادر فنی یک‌نفره است و به دنبال تکمیل آن نیست، تصریح کرد: همیشه درخواست دادم کادر کنارم کامل باشد و ماساژور، بدنساز و کمک‌مربی داشته باشیم. حتی خواسته‌ام در مسابقات کلاس A جهانی و گرندپری بیشتر از چهار بازیکن اعزام کنیم تا هم به پشتوانه‌سازی کمک شود و هم بازیکنان دیگر را محک بزنیم. همچنین چهار نفری که همیشه گفته می‌شود در ترکیب اصلی تیم ملی هستند، زنگ خطر را احساس کنند. ما در جام جهانی اسپانیا این کار را انجام دادیم و نیما زاهدی را همراه خود بردیم و اعلام کردیم هر کسی در این جام جهانی خوب کار کند به قهرمانی آسیا اعزام می‌شود و این اتفاق باعث شد بازیکنان به خودشان بیایند.
او ادامه داد: برای اینکه بخواهیم از دنیای حرفه‌ای و کشورهای دیگر عقب نیفتیم باید کادر فنی کامل باشد. بعضی از کشورهای دیگر علاوه بر ماساژور، پزشک و دو کمک‌مربی، یک نفر را کنار تیم دارند که مسئول تجهیزات است و خیال بازیکنان قبل از مسابقه بابت تجهیزات راحت است. از حدود دو سال پیش این درخواست را داشتم که کادر فنی کامل باشد اما به دلیل مشکلات مالی از این قاعده مستثنی هستیم. فقط در اردوهای داخلی امکانات برای ما فراهم است. سالن اختصاصی در آکادمی ملی المپیک داریم و می‌توانیم از امکانات دیگر آکادمی مثل سالن بدنسازی و استخر هم استفاده کنیم. متاسفانه در مسابقات این امکانات را نداریم و تمام علت آن هم کمبود بودجه است. البته می‌توان با برآورد هزینه و حمایت ویژه آن را برطرف کرد و مبلغ آنچنانی هم احتیاج نداریم.
فکر می‌کنند حمایت یعنی کارت هدیه ۳ میلیونی!
او با اشاره به گلایه از ورزشکاران تهرانی از اداره کل ورزش و جوانان گفت: با توجه به بی‌مهری‌هایی که به ورزشکاران شده است، من هم به عنوان سرمربی تیم ملی که از استان تهران هستم، اصلا توقعی ندارم. تا بوده همین شرایط وجود داشته است و فکر می‌کنند باید کارت هدیه ۳ میلیونی نهایتا ۵ میلیونی به ورزشکار بدهند تا همه چیز حل شود. قبل از بازی‌های کشورهای اسلامی مسئولان اداره کل ورزش جوانان استان تهران سر تمرین تیم ملی شمشیربازی آمدند و یک کارت هدیه ۳ میلیونی و قول تهیه یک تیغه شمشیربازی دادند اما این تیغه هنوز به دست ما نرسیده است! امیدوارم نگاه‌ها ویژه‌تر باشد. به هر حال باید ورزشکاران و مربیان دیده شوند؛ به خصوص در شرایطی که مدال‌آورند و در مسیر کسب سهمیه المپیک قرار دارند. این بی‌توجهی‌ها دردناک‌اند و وعده‌هایی که می‌دهند در حد شعار است.
حمایت هم نشویم برای موفقیت می‌جنگیم
او ادامه داد: حمایت باید کارشناسی‌شده باشد و فقط به دادن یک کارت هدیه خلاصه نشود تا ورزشکارانی که در حال فعالیت‌اند، انگیزه بگیرند نه اینکه به استان‌های دیگر پناه ببرند و این ضعف ورزش استان تهران را نشان می‌دهد. تمام این صحبت‌ها به نوعی درددل در مورد نقص‌هایی است که در کار وجود دارد اما به این معنی نیست که بذر ناامیدی را در دل تیم خود بکاریم. شرایط تیم خوب است، انگیزه بچه‌ها عالی است اما به خاطر وظیفه‌ای که بر گردنم است، حرف‌هایم را می‌زنم. حمایت شویم یا نه، در هر صورت با امید جلو می‌رویم و برای موفقیت ایران می‌جنگیم.
انتهای پیام