ورزش

پیرجهان: خوشحالم داوری از فدراسیون دوومیدانی رفت/دغدغه‌ای برای کسب سهمیه المپیک ندارم

پیرجهان: خوشحالم داوری از فدراسیون دوومیدانی رفت دغدغه‌ای برای کسب سهمیه المپیک ندارم

پیرجهان: خوشحالم داوری از فدراسیون دوومیدانی رفت دغدغه‌ای برای کسب سهمیه المپیک ندارم

ملی پوش دونده کشورمان گفت: از آقای داوری که سرپرست فدراسیون بود، خواستم که خودشان یک مربی برایم پیدا کنند اما هیچ توجهی به حرفم نکردند، متاسفانه او مدیریتش سلیقه ای بود و خوشحالم که حالا از فدراسیون رفته است.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، مهدی پیرجهان، رکورددار دوی 400 متر با مانع ایران، یکی از ملی پوشان دوومیدانی کاری است که شانس زیادی برای حضور در بازی های المپیک 2024 پاریس دارد. البته که او در حال حاضر با قرار گرفتن در جمع 40 نفر برتر رنکینگ جهانی، جواز صعود به این آوردگاه مهم را گرفته اما آن چه که برایش اهمیت دارد، این است که با ثبت یک رکورد منحصربه فرد، راهی المپیک شود. پیرجهان برای رسیدن به این مهم، چند صباحی است که زیر نظر یک مربی صربستانی تمرین می کند. نکته درخورتوجه اینجاست که او بدون حمایت فدراسیون دومیدانی، با هزینه شخصی این مربی صرب را به خدمت گرفته است. او در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا از برنامه هایش گفته است.

آنا: از مربی جدیدت بگو. چه شد که تصمیم گرفتی با مربی خارجی تمرین کنی؟

من از ماهها قبل به فدراسیون دوومیدانی گفته بودم که می خواهم، جدا شوم و با مربی خارجی کار کنم. از آقای داوری که سرپرست فدراسیون بودند، خواستم که خودشان یک مربی برایم پیدا کنند اما هیچ توجهی به حرفم نکردند. متاسفانه او مدیریتش سلیقه ای بود. خوشحالم که حالا از فدراسیون رفته. من هم که دیدم زمان دارد از دستم می رود و چیزی هم تا بازی های المپیک باقی نمانده، خودم دست به کار شدم. از طریق یکی از دوستان، در صربستان با این مربی آشنا شدم و دو ماهی می شود که تمریناتم را دورا دور زیر نظر او انجام می دهم.

آنا: این که از دور بخواهی از مربیت برنامه بگیری، سخت نیست؟

چرا سخت است اما چاره ای ندارم. من چون نمی توانم از پس هزینه های مالی، بربیایم مجبورم فعلا از این مربی برنامه بگیرم و در شهر خودم تمرین کنم. ما با هم توافق کردیم که تا آخر سال به این شکل، کار را جلو ببریم. اگر در این مدت من توانستم به رکوردهای بهتری برسم و وضعیتم رو به پیشرفت بود، از ابتدای سال به صربستان می روم که حضورا زیر نظرش تمرین کنم. خوشبختانه تا به حال که از شرایط راضی بودم. این مربی رزومه خوبی دارد. او برنز جهان و طلای اروپا را در کارنامه اش دارد.

آنا: در ماه چقدر به این مربی صرب حقوق می دهی؟

فعلا ماهی هزار دلار، اما اگر همکاری مان ادامه داشت، به دو هزار دلار هم می رسد.

آنا: چرا با فدراسیون جدید وارد مذاکره نمی شوی که در هزینه ها کمکت کند. به هر حال نفر اول کشوری و طبیعتا باید از طرف فدراسیون حمایت شوی؟

آقای مبینی، دو سه هفته ای هست که جای آقای داوری به فدراسیون آمده و مطمئنا در جریان تمرینات من هم هست. او مدیر خوبی است و من فکر می کنم در این شرایط تنها او می تواند به دوومیدانی کمک کند. به هر حال او خودش دوومیدانی کار بوده و چم و خم کار را می داند. ضمن این که،دو سال پیش هم سرپرستی فدراسیون را به عهده داشت و به نفع همه کار کرد اما حقیقت این است که در فدراسیون دوومیدانی یک نفر تصمیم گیرنده نیست.افرادی زیادی هستند که در تصمیمات دخالت می کنند. متاسفانه در گذشته نفراتی بودند که برایشان هزینه شده، به اردوهای خارجی رفتند و بعدا نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. همین موضوع باعث شده تا نگاهها به حضور بقیه ملی پوشان در اردوهای خارجی بد بشود و تصمیم درست گرفته نشود. برای همین مجبورم در این شرایط خودم هزینه کنم تا با خیال راحت به المپیک برسم. اگر هم فدراسیون بخواهد کمکم کند که من نه نمی گویم. ولی تا الان صحبتی نشده است.

آنا: سهمیه حضورت برای المپیک قطعی شده؟

من الان، رنکینگ 36 جهان را در اختیار  دارم. طبق قوانین 40 نفر اول رده بندی رشته من سهمیه حضور در المپیک را کسب می کنند. اما خودم دلم می خواهد که با رسیدن به حدنصابی که برای این ماده تعیین کردند، المپیکی شوم. رکورد فعلی من 49 ثانیه و 30 صدم است و حدنصاب ورودی دوی 400 متر با مانع، 48 ثانیه و 80 صدم ثانیه است. من در حال حاضر 40 صدم ثانیه تا ورودی المپیک فاصله دارم. امیدوارم مسئولان فدراسیون و کمیته ملی المپیک شرایطی مهیا کنند که بتوانم در این چند ماه باقی مانده تا المپیک پاریس، در چند تورنمنت شرکت کنم که به آمادگی لازم برسم و سهمیه ام قطعی شود. من زحمت زیادی کشیدم و باید ثمره این زحماتم را در المپیک ببینم. آخرین مسابقه ای که شرکت کردم، بازی های آسیایی هانگژو بود. متاسفانه آنجا نتیجه ای قابل قبولی نگرفتم و حذف شدم. چون سرباز بودم، اجازه تمرین کردن را نداشتم.فقط هفت ماه توانستم تمرین کنم. فشار سربازی رویم بود. دلم می خواهد این ناکامی را در المپیک جبران کنم. امسال ،سال مهمی برای ورزش کشور است، مسئولان همه جوره باید حواسشان به المپین ها باشد. من دغدغه ای برای گرفتن سهمیه ندارم. چون الان سهمیه در دستم است اما باید به لحاظ مربی، اردو و مسابقه حمایت شوم.

پیرجهان: خوشحالم داوری از فدراسیون دوومیدانی رفت/دغدغه‌ای برای کسب سهمیه المپیک ندارم

آنا: دوی 400 متر با مانع هم از رشته هایی است که تا به حال کسی سهمیه المپیک را در آن نگرفته است.

بله، اولین سهمیه این ماده را خود من برای بازی های المپیک 2020 توکیو گرفتم. متاسفانه اما المپیک توکیو چون در دوران کرونا برگزار شد، 48 ساعت قبل از اعزام به بازی ها ،تست کرونایم مثبت شد و با بدشانسی فرصت حضور در این مسابقه بزرگ را از دست دادم. برای همین الان از هیچ تلاشی دریغ نمی کنم تا هر طور شده به المپیک پاریس برسم. دوی 400 متر با مانع با رشته ای مثل پرتاب دیسک فرق دارد. ایران از ابتدا در پرتاب دیسک مدعی بوده و همیشه حرف برای گفتن داشته است. اما در دوی 400 متر با مانع استعدادی وجود نداشته که بخواهد به المپیک برسد.ورودی هایی هم که برای این دو رشته تعیین می کنند با هم خیلی متفاوت است. رکورد این ماده در چند سال اخیر دست من بوده و هر بار خودم آن را جا به جا کردم. آخرین بار در مسابقات دانشجویان جهان رکوردم را زدم. امیدوارم سرپرست جدید فدراسیون که قبلا امتحانش را در قبال دوومیدانی کاران پس داده، در این برهه حساس، من را حمایت کند و به تنهایی تصمیم بگیرد. در فدراسیون ما هزار جور تفکر وجود دارد.

آنا: در مسابقات داخل سالن آسیا هم شرکت می کنی؟

بله، امسال تهران میزبان این مسابقات است. من هم برای این که به تیم ملی 4 در 400 متر امدادی کمک کنم، می خواهم در این رقابت ها شرکت کنم. این برای دومین بار است که می خواهم در مسابقات دوومیدانی داخل سالن حضور پیدا کنم. رشته من سالنی نیست و من قبلا یک بار در ماده 60 متر در داخل سالن دویدم.ان شالله تیم 4 در 400 متر کشورمان بتواند در این دوره به یک مدال خوشرنگ برسد.

 

دکمه بازگشت به بالا