همه خسته ایم ولی راه حلش، پناه بردن به ابتذال نیست

امیر ساعتچی از جمله دانش آموختگان تئاتر است که در آخرین دوره های جشنواره تئاتر دانشگاهی در این جشنواره حضور داشته و در چند ماه اخیر درگیر اجرای دو نمایش بوده که هر دو از برگزیدگان این جشنواره بوده اند.

او پیش از این به عنوان مشاور و بازیگر با اجرای نمایش «هار» همکاری داشت و حالا هم نمایش خودش را با عنوان «وحشی» روی صحنه برده است.

ساعتچی در گفتگو با سی وی نت ترجیح می دهد به جای صحبت کردن درباره ویژگی های نمایش خودش بابت وضعیت خطرناک تئاتر کشور هشدار بدهد.

او می گوید: آنچه این روزها خیلی عجیب می نماید برخورد مخاطب با تئاتر است. ما  نمایش «وحشی» را سال ۹۸ برای شرکت در جشنواره تئاتر دانشگاهی آماده کردیم. در این مدت به دلیل پاره ای مشکلات اجرای عمومی مان به تاخیر افتاد و حالا بعد از چند سال فاصله نمایش را به اجرا گذاشته ایم.

ساعتچی اضافه می کند: جالب اینجاست که پیش از شروع اجرای مان دوستان زیادی پیگیر بودند که نمایش را چه زمانی اجرا می کنید ولی حالا که یک هفته از اجرایمان می گذرد سر و کله هیچ کدام از آن دوستان در سالن ما پیدا نشده است.

او با به یاد آوردن وضعیت تماشاگران تئاتر در دوران پیش از کرونا می گوید: اتفاقات پیش از کرونا دیگر رخ نمی دهد و این تجربه را در نمایش قبلی مان «هار» هم داشتیم که چند ماه پیش روی صحنه بود. اما چون آن نمایش را قبلا در چند نوبت دیگر اجرا کرده بودیم فکر کردیم شاید برای تماشاگر تکراری شده و به همین دلیل است که از اجرای تازه آن استقبال چندانی نمی کنند.

ساعتچی با اشاره به نمایش های متعددی که هر شب در تهران روی صحنه می روند اضافه می کند: هر شب بیش از ۱۵۰ نمایش در تهران اجرا دارند اما اگر به آمار تماشاگران بسیاری از نمایش ها نگاه کنیم به رقم وحشتناکی خواهیم رسید چراکه بسیاری از این نمایش ها مخاطب زیادی ندارند.

او معتقد است که اتفاق ترسناکی که باید در طول سال های طولانی می افتاد تنها در همین چند سال اخیر رخ داده و آن جایگزین شدن ابتذال به جای تئاتر است.

این دانش آموخته تئاتر توضیح می دهد: به روشنی می توان حس کرد که مردم حوصله فکر کردن و در سکوت نشستن را ندارند. ترجیح شان این است که کمتر فکر کنند و دوست دارند فقط زمان را سپری کنند بدون اینکه بخواهند به چیزی عمیقا بیندیشند. در دو سه ماهی که درگیر اجرای دو نمایش بوده ام متوجه شده ام دیگر گروه های نمایشی هم کم و بیش با این مشکلات رو به رو هستند.

ساعتچی ادامه می دهد: ۶ سال پیش که برای اولین بار نمایش «هار» را اجرا می کردیم در جلسه ای با دانشجویان که حدود ۱۹۰ تن بودند متوجه شدیم که نزدیک ۹۰ درصد آنان نمایش را دیده اند اما در دور اخیر اجرای این نمایش جلسه مشابهی با همین تعداد دانشجوی داشتیم که از میان آنان فقط ۴ نفر نمایش را دیده بودند! گویی تئاتر دیدن حتی برای دانشجویان تئاتر هم اهمیت خود را از دست داده. در حال حاضر بخشی از نمایش های روی صحنه به بدنه دانشگاهی تعلق دارند ولی انگار مخاطب دانشجو هم دنبال سرگرمی صِرف است.

او در پاسخ به اینکه شاید تغییر گرایش تماشاگران به دلیل خستگی مردم کشورمان در پی بحران های متعدد بوده است می گوید: خستگی مردم کاملا در فضای جامعه ملموس است. اتفاقاتی که در چند ماه اخیر رخ داده به اندازه صد سال بوده است. این را می پذیرم که همه خسته ایم ولی راهکار این خستگی سرگرمی صِرف نیست و فکر می کنم آنچه بیش از خستگی با آن رو به روییم کم لطفی و ابتذالی است که کل دنیا به سمت آ ن رفته و طبیعتا سرعت گرایش به این ابتذال در کشور ما به دلیل شرایط خاصی که داریم بیشتر است.

ساعتچی که نمایش خود را ساعت ۲۱ روی صحنه می برد درباره تاثیر این ساعت اجرا که در نیمه دوم سال ساعت مناسبی برای مخاطبان دانشجو به شمار نمی آید توضیح می دهد: تا به حال بابت ساعت اجرای مان گله و شکایتی نشنیده ام. ضمن اینکه چندی پیش به دلیلی به کنسرتی رفتم که ساعت اجرایش نزدیک به ساعت اجرای ما و قیمت بلیتش ۳ برابر قیمت بلیت نمایش ما بود. تعدادی از هم دانشکده ای هایم را دیدم که به تماشای آن کنسرت آمده بودند ولی هیچ یک از آنان به دیدن تئاتر ما نیامده اند. بنابراین معتقدم مشکل ما بزرگتر از مسائلی مانند ساعت اجرا و عواملی از این دست است و اگر فکری برای علاج آن نکنیم اتفاقات خوشایندی نخواهد افتاد ولی گویی این وضعیت برای کسی مهم نیست.

این کارگردان با تاکید بر اینکه نگاهم به تئاتر درآمدزایی نبوده است می افزاید: مشکل من این نیست که گیشه نمایشم کم رونق باشد بلکه مساله من اتفاقی است که تا به حال آن را در تئاتر تجربه نکرده بودم؛ اتفاقی این چنین بغرنج.

ساعتچی درباره تاثیر کناره گیری هنرمندان اصیل تئاتر بر تغییر سلیقه تماشاگر در چند سال اخیر نیز می گوید: این موضوع را هم قبول دارم. این را هم می دانم که باید حساب دانشجویان فعلی را که عموما دهه هشتادی هستند کنار بگذاریم. به تماشاگران حق می دهم که در این کمای ۵ ساله تئاتر به نوع دیگری از نمایش ها گرایش پیدا کرده باشند ولی همچنان معتقدم مهم ترین عامل این وضعیت ابتذال است. ما مخاطبان خوب تئاتر را که سرمایه مان بودند از دست دادیم ولی عجیب است که موسیقی همچنان مخاطب خود را دارد و این اتفاق برای کنسرت های موسیقی رخ نداده است.

او ادامه می دهد: وضعیت فضای مجازی به خوبی نشانگر اتفاقی است که در جامعه در جریان است. آنجا هم چهره های اینستاگرامی بیشتر از هنرمندان اصیل مخاطب و دنبال کننده دارند.

امیر ساعتچی با اشاره به مشکلات گوناگون هنرمندان تئاتر اضافه می کند: در این مدت تعدای از هنرمندان تئاتر کار نکردند. برخی به صحنه بازگشته اند و بعضی هم نه. ولی چیزی که آزاردهنده است وضعیتی است که آدم بعد از دوری از صحنه با آن مواجه می شود. چون برای برخی از هنرمندان در بازگشت دوباره شان اتفاقات خوبی رخ نداده دچار سرخوردگی شده اند که به مراتب از کار نکردن بدتر است.

به گزارش سی وی نت گروه اجرایی نمایش «وحشی» به شرح زیر هستند:نویسنده: سیاوش حیدری طراح و کارگردان: امیر ساعتچی تهیه کننده: نوید محمدزاده  بازیگران: حمیدرضا جمشیدی اکبر سلمانی اله دادی مهدی فرشچی سید علی مساوات رضا محسنی ابراهیم نائیج نرگس نیک سیرت محمدصادق یزدانی با صدای: نوید محمدزاده مجری طرح: امیر قالیچی مشاوران کارگردان: حسین پوریانی فر نرگس نیک سیرت احسان زهری گرافیک: فائزه غیثی آهنگساز و طراح صدا: متین حبیبیان دستیار و برنامه ریز: بدیع خاضعی بهنمیری طراح لباس: نرگس نیک سیرت طراح نور: نیلوفر نقیب ساداتی محمدرضا رحمتی  عکاس: کیارش مسیبی.

 این نمایش هر شب ساعت ۲۱ و به مدت ۱۰۰ دقیقه در کاخ هنر روی صحنه می رود. 

انتهای پیام