نجات آدمها با دستمزد مرگ و فحش و کتک
درد مفاصل آنها را قطع می کند. روح آنها مملو از فیلم های دلخراش و گریه های خانواده های داغدار است که گاه مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و مجبور به تحمل توهین و تحقیر آنها می شوند. با وجود بسیاری از کاستی ها، از حقوق بشر گرفته تا تجهیزات پزشکی، گاه 240 ساعت در ماه کار می کنند.
مشکلات آنها آنقدر زیاد است که نمی دانند از کجا شروع کنند. از سال گذشته تاکنون حدود 10 نفر از کارکنان اورژانس در حین انجام ماموریت و یا در اثر تصادفات رانندگی بدون داشتن بیمه نامه جان خود را از دست داده اند. در تابستان و زمستان برای نجات جان مردم در خیابان ها پرسه می زنند.
«بزرگترین مشکل این حرفه خطر استرس کاری است و باید یکی از سخت ترین و پر استرس ترین کارها باشد، به خصوص که پذیرش دانشجوی دختر در اورژانس در سال گذشته، به زودی عزیزان درگیر خواهند شد. همکاران ما در بیمارستانها و کلینیکها در محیطی امن و مطمئن کار میکنند، اما ما با پرسنل فوریتهای پزشکی در مناطقی که از اتفاقات رخ داده بیاطلاع هستند تماس میگیریم؛ از انفجار تا اصطکاک و اصطکاک، از سرما و گرما تا جامد. ترافیک؛ بنابراین یکی از مهمترین جنبه های اورژانس بیمارستانی قبل از بیمارستان، ایمنی اطلاعات، ایمنی نیروهای امدادی و البته ایمنی مشتریان است. بسیاری از آنها هنگام رانندگی تصادف می کنند تا جان خود را نجات دهند. مشتریان و یا در آبان 1399 تا آبان 1400 حدود 12 پرسنل فوریت های پزشکی در اثر تصادفات جاده ای در طول مدت حادثه جان باختند. شما بیش از 10 نفر را در دوران نوزادی خود به دلیل عدم کنترل خود و عدم اعتماد به نفس می بینید. آنها به عنوان شهید شناخته نمی شوند و هیچ خانواده ای پاداش و امتیازی دریافت نکرده است. در این مدت بسیاری از همکاران ما در تصادفات و ضرب و شتم به شدت مجروح شدند. همه اینها طبیعی است، اما شما تعداد تاج گذاری ها و شهدای دو سال اخیر را به این رقم اضافه کنید تا مورد توجه قرار گیرد.»
این سخنان رضا قره باغی – رئیس سازمان مدیریت فوریت های پزشکی ایران – است که خود 18 سال سابقه کار در اورژانس تهران را دارد. او و همکارانش در انجمن پیگیر حوادث کار هستند. اگر چه انجمن های آنها از اختیارات اداری بالایی برخوردار نیستند، اما نظارت زیادی انجام می دهند و سعی می کنند مشکلات همکاران خود در کشور را به گوش مسئولان برسانند. آنها همچنین اورژانس های عمومی و آموزش تخصصی کمک های اولیه را برای آمبولانس های خصوصی، متخصصان و مردم و همچنین خدمات رفاهی ارائه می دهند.
قره باغی در گفت و گو با خبرنگار سی وی نت، اظهار کرد: آزار و اذیت برخی از دوستان بیمار به دلیل وضعیت روحی و روانی آنها با اورژانس 115 و ضرب و شتم در محیط کار تنها بخشی از استرس و مشکلات عملکردی اورژانس بیمارستان قبل از بیمارستان است. امدادگران در این سطح باید دارای سوابق سلامت روحی و جسمی باشند زیرا اورژانس با طیف وسیعی از آسیب های جسمی و روحی دست و پنجه نرم می کند و به دلیل جابجایی بیماران، برخی از آنها نیز سنگین هستند و مشکلات زانو و ستون فقرات دارند. . در نتیجه این ساعات کاری، بسیاری از آنها وقت خود را برای غذا خوردن از دست می دهند و دچار مشکلات گوارشی و زخم معده می شوند. این نیروها در صحنه حوادث بسیاری بودند و شاهد اتفاقات دراماتیک زیادی بودند. آنها حتی گریه و غم خانواده های درگیر را می بینند، بنابراین به دنبال بهبودی عاطفی هستند. وی افزود: طبق استاندارد زمانی که پرسنل فوریت های پزشکی برای روان درمانی به CPR یا فرد فوت شده مراجعه می کنند، همان روز حذف می شود اما به دلیل کمبود نیرو و کشور ما این اتفاق نمی افتد.
به گفته رئیس سازمان مدیریت فوریت های پزشکی ایران، اورژانس بیمارستانی با کمبود نیرو مواجه است: «طبق مقررات بیش از 50 درصد کمبود نیرو در اورژانس وجود دارد، سلامت و اطلاعی ندارم. چرا آنها نیروی جدید استخدام نمی کنند. مقامات مدیریت و استخدام و سایر شرکت ها باید در این زمینه پاسخگو باشند. امدادگران اورژانس 115 می گویند مهم است که به ما مجوز بدهیم تا بتوانیم کار بیاوریم و دلیل اینکه مجوز کار صادر نمی شود. اعطا شده از سوی دولت های مختلف محل شبهه است.در این زمینه پاسخ روشنی به ما داده نشده است، فوریت های پزشکی کار سخت و زیان آور تلقی می شود، اما متاسفانه در عمل بیمه سخت و زیان آور تعیین نشده و یا کاهش کار وجود ندارد. ساعات کار پرستاران شاغل در بخش آتش نشانی و روانپزشکی بیمارستان مشمول قوانین سخت کار و آسیب هستند و 60 روز در سال مرخصی دارند. nká. در حالی که جنگ های اضطراری که علاوه بر آتش سوزی و بیماری های روحی و روانی علاوه بر استرس، حوادث سنگین بسیاری را به همراه دارد، بسیاری از حوادث جسم و جان آنها را به خطر می اندازد، این قانون شامل حال آن نمی شود. خشونت و تهدید برای اطلاع از پست های پرستاران روی آنتن می رود. علاوه بر این، تهدید به خشونت اخلاقی و فیزیکی، اقدام نظامی را تهدید می کند».
طبق قانون فعلی، کارگران 25 ساله اورژانس باید بازنشسته شوند، اما قره باغ می گوید: “من بعد از این فصل کسی را ندیدم که بازنشسته شود، همه پس از یک سال بازنشسته می شوند. 30 و حتی تعداد زیادی از مصدومان ما. کار در در خیابانها و در بحبوحه شرایط اضطراری، گرما و سرما، پرستاران و کارکنان بهداشت در بیمارستان هستند تا بیمار را به زندگی بازگردانند.»
او گفت: «بسیاری از قوانینی که همکاران من در بیمارستان را تحت تأثیر قرار میدهند، توسط کارکنان اورژانس به خطر نیفتاده است. یکی از مصادیق آن قانون ارتقای بهره وری پرسنل بیمارستانی و نظام سلامت است که پس از گذشت 12 سال همچنان با مشکلات زیادی مواجه است. طبق قانون ساعات کار کارگران کاهش می یابد تا بهترین شغل برای مردم فراهم شود. قانونگذار قانون را تصویب کرد و حتی در محاکم دادگستری، انتخابات انفرادی برگزار می شود، اما در صورت بروز فوریت های پزشکی، همچنان قوانینی برای ترویج ناکارآمدی و احزاب شکسته اجرا می شود. بر اساس قانون ترفیعات و سوابق استخدامی، کار نیروهای فوریت های پزشکی باید بین 140 تا 167 ساعت در ماه باشد، اما خارج از این قانون تا 240 ساعت کار می کنند و بسیاری از کارگران را مجبور به 480 ساعت کار می کنند. با هزینه زیاد! تصور کنید این سربازان برای 480 ساعت کار در ماه چند ساعت وقت دارند؟ این امر بازدهی کار افراد را کاهش می دهد و منجر به مشکلات سلامتی می شود. قانون ارتقای محصول بیان می کند که سلامت متخصصان مراقبت های بهداشتی خطر حوادث سلامتی و همچنین کارایی عملیات را برای کاهش خطاهای بهداشتی افزایش می دهد. فسخ آنها مانند قانون کار است، اما به دلیل نداشتن اختیار از تعطیلات کوتاه خود استفاده می کنند زیرا باید انرژی بیشتری صرف کنند و ترک کنند. بر اساس قانون توسعه صنایع، یک ماه مرخصی به کارکنان فوریت های پزشکی تعلق می گیرد که ویزیت نمی شوند و نظامیان به دلیل نداشتن ظرفیت جایگزینی نمی توانند به تنهایی یک ماه مرخصی بگیرند.
قره باغی به مسائل فرهنگی و کار آنها نیز اشاره می کند: مدیریت مشکلات شامل خانواده و اورژانس نمی شود، وقتی با کمبود نیرو مواجه هستیم، کارگران مجبورند دو برابر ساعات عادی کار کنند، از طرف دیگر چون تعداد افراد کم است. پایگاه های ما در مقایسه با مردم کوچک است، بازه زمانی اورژانس به محل حادثه می رسد که به عنوان مثال چندین بار یک همکار از راه دور فرستاده شد و ما را کتک زدند، شکستیم یا مجروح شدیم. تماس غیرضروری با اورژانس، اما به نظر من رسانه ها باید اورژانس را در سازمان و اورژانس جامعه و اورژانس آموزش دهند تا مردم با اورژانس تماس نگیرند. آمبولانسی که باید برای پرسنل مناسب برای پرسنل غیر اورژانسی فرستاده می شد.» آنها چندین بار با اورژانس تماس گرفتند. یک اتفاق ساده یا درگیری خانوادگی، و برای اطمینان از عدم وقوع حادثه، نیرو بفرستید.»
رئیس انجمن فوریتهای پزشکی ایران میگوید: با توجه به حجم بالای کار به ویژه در مناطق شهری، با خستگی کشتیهای کار مواجه هستیم. طول عمر آمبولانسها 10 سال است، اما این فرآیند در مناطق شهری انجام میشود و به دلیل تماسهای زیاد و آمبولانسها، 24 ساعت شبانهروز، عمر مفید آنها کمتر از هفت سال است. در نتیجه بسیاری از آمبولانس ها منسوخ شده و با تجهیزات جدید جایگزین نشده اند. فکر میکنم حدود 40 بالگرد هوایی در کشور داریم که یکی از آنها در تهران و در مسافتهای طولانی فعالیت میکند و میتواند برای افرادی که در ترافیک، بریدگی یا جراحات جدی مجروح شده یا به شدت مجروح میشوند، خطرناک باشد و «از هلیکوپتر برای ساخت استفاده میشود. قسمت های مهم بدن.”
اکثر کارکنان مرکز اطلاعات اورژانس پرستار هستند و دارای سابقه تحصیلی هستند. همچنین در بخش اورژانس پیش بیمارستانی بخش های فوریت های پزشکی، پرستاری، جراحی و بیهوشی وجود دارد که تعداد پزشکان در این میان بسیار زیاد است.
جعفر میعادفر، رئیس اورژانس کشور اخیرا کمبود تجهیزات و نیروی انسانی را یکی از مشکلات منطقه عنوان کرد: فرسودگی قایق ها، خودروهای وارداتی، برخی در انجام کار ما چالش برانگیز خواهد بود. البته برای هزار دستگاه آمبولانس قرارداد داریم اما هزینه آن مشخص نشده است و درخواست داریم هزینه آن که حدود 1100 میلیارد تومان و بودجه 1401 است مهم تلقی شود. هنوز 500 بنیاد در کمپ وجود دارد که هم محل سکونت و هم محل کار کارگران است که واقعا شرایط ما را برآورده نمی کند و در حد توان کارگران نیست. حدود 70 درصد از کارگران در 10 تا 12 شهر که در بدترین وضعیت قرار دارند، کار می کنند و مدیریت ترافیک و زمان بزرگترین چالش ماست. 24 هزار کارمند داریم اما در روز کرونا 18 شهید دادیم. کار ما کار سختی است و در یک جامعه شلوغ همکاران ما بیش از ده سال کار می کنند.»
انتهای پیام/