صادق آل محمد کلمة الحق و لسان صدق بود – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
خبرگزاری آنلاین – گروه استانها- رؤیا متکیائی: امام صادق علیه السلام در روز ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود، پدر گرامی آن حضرت امام محمد باقر (ع) و مادر ارجمندش ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. نام شریفش جعفر و لقب معروفش صادق و کنیهاش ابوعبدالله است، شهادت آن حضرت در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی به دستور منصور دوانیقی خلیفه ستمگر عباسی به وسیله سمی که به آن بزرگوار خوراندند در شهر مدینه اتفاق افتاد و محل دفنش در قبرستان بقیع است.
حجت الاسلام مهدی عبدی، رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار آنلاین اظهار کرد: ابوعبدالله جعفر ملقب به صادق، فرزند محمدبن علی بن حسین (ع)، امام ششم از امامین دوازده گانه شیعه است و از القاب او فاضل، کامل، کلمه الحق، لسان الصدق، طاهر و صابر است و امام صادق (ع) در سایه تربیت جدش زین العابدین (ع) و پدرش باقر (ع) بالید و در کودکی در جلسات درس پدرش در مسجد مدینه شرکت داشت و علوم دینی و علوم طبیعی چون جغرافیا را فرا گرفت.
وی افزود: فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری مشهور است به امام صادق (ع) منسوب است چرا که در مذهب شیعه امامیه بیشتر احکام فقه اسلامی و احادیث از این امام است دانش و معرفت امام صادق علیه السلام در همان دوره شکوفایی فقه و حدیث در زمان امام محمدباقر (ع) بر همگان آشکار شد و اصول و مبانی کلام و فقه و دیگر معارف اسلامی و دینی شیعه به دست راویان و شاگردان ایشان فراگیر شد.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه تصریح کرد: در منابع اسلامی از شیعه و سنی به برتری علنی و روحانی امام صادق (ع) اذعان شده است چنان که ابو حنیفه گفته است «هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و در خاطر هیچکسی خطور نکرده که فضل و علم و ورع و عبادت کسی بر جعفر بن محمد مقدم باشد» گفتنی است که کسانی چون ابو حنیفه نعمان بن ثابت و محمد بن ادریس شافعی و احمد بن حنبل که هریک خود بنیان گذار مذهب فقهی بودند از شاگردان امام جعفر صادق یا راوی احادیث امام بودهاند و هر کدام بر برتری علم صادق آل محمد اذعان داشتهاند.
وی ادامه داد: امام صادق (ع) اگرچه به مذاهب کلامی که در آن روزگار رواج یافته بود اعتقاد نداشت ولی به آنها خشم نمیگرفت بلکه با پیروان آنها به بحث و مناظره میپرداخت و از ویژگیهای فرهنگ شیعی حضرت صادق (ع) همین فضای آزاد بحث و ابراز عقیده بود و از این رو این فرهنگ بسیار زود توسعه یافت و بهترین نمونههای مباحث علمی و عقایدی شکل گرفت.
حجت الاسلام عبدی گفت: ایرانیان به ویژه به امام جعفر صادق (ع) بسیار ارادت داشتند و برای امام جایگاهی بلندی برخوردار بودند و بسیاری از شاعران و نویسندگان فرهنگ و ادب و فارسی در آثار خود از کلمات قصار ایشان بهره گرفتند و برخی شاعران همچون کسایی مروزی در وصف ایشان میسراید «منبری کالوده گشت از پای مروان و یزید، حق صادق کی شناسد و آن زین العابدین» و ناصر خسرو قبادیانی میگوید «علی مان اساس است و جعفر امام نه چون تو ز دشت علی جعفریم».
حیات مجدد مکتب شیعه با فعالیتهای فرهنگی امام صادق (ع)
وی بیان کرد: امام جعفر صادق (ع) مکتب شیعه را که همان اسلام راستین است معرفی کرد و خطوط فکری آن را برای شیعیان و پیروان خویش ترسیم کرد و شاگردان را تشویق به تدوین آموزههای این مکتب کرد.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه تصریح کرد: امام با تشکیل حلقات درس و تبیین معارف و مبانی تشیع، به نشر و تبلیغ اسلام پرداخت و روایات بسیار زیادی را بیان فرمود و بسیاری ادامه دهنده این مسیر شدند و در حفظ اسلام ناب محمدی تلاش کردند و پیرو مکتب ایشان شدند به همین جهت حیات مجددی در کالبد شیعه دمیده شد و به مذهب شیعه «مذهب جعفری» گفته میشود.
وی خاطر نشان کرد: عصر امام صادق (ع) یکی از طوفانیترین دورههای تاریخ اسلام است که از یک طرف اغتشاشها و انقلابهای پی در پی گروههای مختلف، به ویژه از طرف خونخواهان امام حسین (ع) رخ میداد، که انقلاب «ابو سلمه» در کوفه و «ابو مسلم» در خراسان و ایران از مهمترین آنها بود و همین انقلاب سرانجام حکومت شوم بنی امیه را برانداخت و مردم را از ظلم ستم رها کرد ولی از جهتی بنی عباس با تردستی و توطئه، بنا حق از انقلاب بهره گرفته و حکومت و خلافت را تصاحب کرد.
حجت الاسلام عبدی دوره انتقال حکومت هزار ماهه بنیامیه به بنیعباس طوفانیترین و پر هرج و مرج ترین دورانی زندگی امام صادق (ع) عنوان کرد و گفت: عصر امام جعفر صادق علیه السلام عصر برخورد مکتبها و ایدهئولوژیها و عصر تضاد افکار فلسفی و کلامی مختلف بود.
وی یادآور شد: عصر امام صادق (ع) را عصر بیداری شیعه باید نامید چرا که اگر آگاهی بخشی و روشنگری امام در مسیر بیداری و تحرک پاسداری از دین راستین اسلام نبود، موجب نابودی دین و پوسیدگی دین میشد و امام (ع) در این راه دشواری فراوان و مسؤولیت عظیم بر دوش داشت. پیشوای ششم در گیر و دار چنین بحرانی از یک سو به فکر نجات افکار توده مسلمان از الحاد و بیدینی و کفر و نیز مانع انحراف اصول و معارف اسلامی از مسیر راستین بود، و از توجیهات غلط و وارونه دستورات دین به وسیله خلفای وقت جلوگیری میکرد و توانست با نقشهای دقیق و ماهرانه، شیعه را از اضمحلال و نابودی نجات دهد.
صلوات خاصه امام صادق (ع)
امروز روز شهادت امام صادق (ع) است و قبر خاکی این امام ما در قبرستان بقیع دور از دسترس ما شیعیان ایشان در ایران است، از دور سلامی به ایشان عرض کنیم: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِینِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَ وَحْیِکَ وَ خَازِنَ عِلْمِکَ وَ لِسَانَ تَوْحِیدِکَ وَ وَلِیَّ أَمْرِکَ وَ مُسْتَحْفَظَ [مُسْتَحْفِظَ] دِینِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ.»