دهان‌تان را با این گران‌ها شیرین کنید
بهترین و گران‌ترین مواد ایران، از زعفران، گلاب، هل و عسل گرفته تا مغز پسته، بادام و گردو که شیرینی زندگی را به نمایش می‌گذارند. شیرینی هایی که قیمت آنها هر روز در حال افزایش است برای بهترین ها.
همانطور که ایرانی ها نوعی آشپزی دارند، شیرینی هایی نیز تولید کرده اند که هنوز هم در دنیا بی نظیر است و در نقاط مختلف ایران طعم و عطر متفاوتی دارد. وسایل تفریحی و گرانبها به گونه ای تهیه می شود که توسط ثروتمندان استفاده می شود و اغلب به پادشاهان سرزمین های دیگر داده می شود.
روایت های تاریخی از برخی شیرینی ها وجود دارد که هیچ کدام ذکر نشده است. اما نکته جالب در مورد قنادی این طبقه ارتباط آن با خانواده است. هنر حرفه شدن نسل به نسل ادامه دارد.
این روزها که قیمت خوراکی هایی مانند پسته، بادام و زعفران هر روز افزایش می یابد، برخی شیرینی ها به گران ترین شکل ها تبدیل شده اند که در این مقاله به برخی از آنها اشاره می شود.
شیرین ترین شهر ایران «جوزقند» نام دارد که مربوط به منطقه نراق است و تهیه آن 15 روز زمان می برد. این دسر از میوه‌ای به نام هلو که از خانواده «الگ» یا آلو بخارا است به دست می‌آید که طعم شیرینی دارد. برای تهیه این دسر، میوه هلو را به مدت سه روز در آفتاب خیس کرده و سپس خشک می کنند، سپس سر آن را جدا کرده و یک روز دیگر در آفتاب می گذارند و پس از آن این میوه را با مخلوط بادام مخلوط می کنند. شکر، هل، زردآلو زنده و شکر آسیاب شده.
در میان پهلوانان نراقی، «جوزغند» به نارنجک لوپی معروف است، زیرا آن را در دهان می‌گذارند، گمان می‌رود پس از خوردن آن در معده منفجر شود و قدرت خود را از دست بدهد. در گذشته، به نظر می رسید ممنوعیت های زمان جنگ مردم را مجبور به ساخت چنین محصولاتی می کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که شکر حلوا از ابتدا به‌ویژه در زمان صفویه به‌عنوان یک نوع جنگ درست می‌شد.
قیمت جوز هندی از 160000 تومان شروع می شود و با توجه به نوع آن متغیر است. قیمت جوز بادام و مغز بادام 320 هزار تومان. جوزقند نراق کشور را در فهرست میراث فرهنگی غیرممکن (معنوی) ایران ثبت می کند.
یکی دیگر از خوراکی های ایرانی با ارزش غذایی بالا، پسته قزوین، پایتخت سابق دوره صفویه است. اولین عنصر مهم در پسته همانطور که از نام آن پیداست پسته است. البته از این نوع شیرین کننده با گردو یا کنجد نیز استفاده می شود که به گردوی ریز و کنجدی ضروری معروف است. کل بسته 700 گرمی پسته ضروری 110000 تومان می باشد.
قزوین شیرینی های سنتی دیگری نیز دارد و یکی دیگر از خوراکی های محبوب و گران قیمت در این شهر باقلوا است. پسته خوشمزه، زعفران، هل و پودر بادام حدود 100 تا 380 هزار تن قیمت داشته است.
البته سایر نقاط ایران مانند یزد باقلوای خاص خود را دارند. شاید باید یزد را پایتخت شیرینی پزی ایران نامید، به همین دلیل است که می گویند این منطقه یکی از چهار منطقه ای است که بیشترین آمار دیابت را دارد. ارده و فرآورده های آن، نام آن با سرزمین های کویری ایران و خانواده گره خورده است زیرا بسیاری از خانواده ها در خدمات شیرینی پزی و آرد سهیم هستند.
در تهیه باقلوای یزد از پودر پسته، بادام و هل استفاده می شود و در نهایت با شهد می پوشانند. قیمت این دسر بسته به حجم بسته بندی آن از 140 هزار تومان شروع می شود تا 340 هزار تومان. یکی دیگر از ترکیبات محبوب یزد «لوز» است که طعم‌های متنوعی از جمله پسته، بادام، نارگیل و زعفرانی نیز دارد. طعم این دسر بسته به طعم و وزن آن متفاوت است و از 140000 گوجه شروع می شود.
قطاب نیز به صورت گلوله آردی نرم است که با هل و مغزها و پودر قند پر شده است. در گذشته قالب‌گیری این نوع شیرینی ساعت‌ها طول می‌کشید، اما اکنون می‌توان آن را به صورت ماشینی درست کرد. پشمک، نبات ضروری، نبات و نانی به نام یزد (کیک یزدی) از دیگر خوراکی های این منطقه است.
یزد سوهان های معروف و نازکی نیز دارد، اما این خوراکی لذیذ به عنوان معروف ترین بنای تاریخی قم شناخته می شود و داستان جالبی دارد. تاریخ سوهان و قم به دوره قاجار می رسد. وقتی باغ عقیق حضرت معصومه (س) افتتاح شد، بزرگان قم مراسم زیبایی برای افتتاح باغ برگزار کردند و از شاه وقت خواستند تا آن را بیرون بیاورد. شاه هیئتی را برای شرکت در مراسم فرستاد. در این مراسم طبق رسم آن زمان، هر یک از بزرگان روستا هدیه ای از صنایع دستی تا صنایع دستی را به شاهنشاه تقدیم کردند. در میان بزرگان، بلغور قندی آورد و به فرستاده داد و ناهار آن را چشید و شیرینی آن را پذیرفت. بدین ترتیب از آن پس در این حلوا سوهان نامگذاری شد و پس از آن تولید و مصرف سوهان آغاز شد که البته در ابتدا مختص رؤسا و مردم اشراف بود.
محصولات سوهان شامل سمنو، هل، پسته و زعفران است و قیمت آن بسته به بسته بندی، نوع و وزن از 150 هزار تومان تا 290 هزار تومان است. این سرگرمی نیز به خانواده پیوند خورده و موروثی است.
هر ذائقه تبریزی از شاعران کوچک این دیار نیز سخن می گوید، مانند «غرابیه» که یکی از شیرینی های سنتی و معروف در دهان تبریز است. این نان از آرد، شکر، وانیل، تخم مرغ و مواد دیگر تهیه می شود و با انواع مواد رویه سرو می شود. تبریزی ها اغلب از میهمانان ویژه خود با این خوراک پذیرایی می کردند و در اعیاد باستانی و مذهبی از آن استفاده می کردند. اقوام مختلفی مانند پسته، نارگیل، گردو در بازار وجود دارد. قیمت این دسر با توجه به نوع آن بین 150 تا 280 هزار تن متغیر است. خانواده تبریزی نیز در فهرست میراث غیرقابل دسترس به ثبت ملی رسیده است.
گاز را نمی توان در میان شیرینی های ایرانی نادیده گرفت. زردچوبه اصفهان و کرمان نمونه های خوبی از طعم های اصیل هستند. تاریخچه گز نوشته ای در دست نیست، اما گفته می شود که در زمان صفویه به وجود آمده و به پادشاهان بیگانه سپرده شده است. در گذشته زردچوبه را با عسل پیچ امین الدوله تهیه می کردند و به دلیل کوچک بودن این مواد، هم اکنون از زردچوبه در بسیاری از تولیدات استفاده می شود. گز نیز انواع مختلفی از آرد و مرس دارد و بسته به درصد پسته و بادام مصرفی، قیمت های متفاوتی دارد. قیمت یک بسته 500 گرمی زردچوبه و پسته 40 درصدی 180000 گوجه می باشد. شاید جالب باشد بدانید که اصفهان به دلیل طعم شیرین یکی از چهار منطقه ای است که بیشترین آمار دیابت را دارد.
شمال ایران نیز به غذاهای لذیذش معروف است و گردشگران فقط برای امتحان این غذاها به اینجا می روند. رشت جزو میراث جهانی یونسکو است.
برنج استانداردی بی نظیر در آشپزی شمال ایران است و در شیرینی پزی ابتدا با آرد آن برای تهیه انواع شیرینی کار می کند. در این میان کلوچه های خوشکار، فومن و لاهیجان طرفداران زیادی دارند. می گویند رشته خوشکار 300 سال پیش از زمان دم کردن آن در منطقه گسکرات به ویژه در منطقه طاهر گوراب صومعه سرچشمه می گیرد و از بهترین رشته ها (کلماتی برای تهیه کنندگان) رشته فرنگی وجود دارد. ) در این مورد. محلی و حتی در برخی خانواده ها به کار نیاکان تبدیل شده است. این خوراکی مخصوص سفره های افطار است. طناب خوشکار دارای دو محصول نخ و خوشکار می باشد. «رشته» مخلوطی از آرد، برنج، آب و شیر است که در سینی مسی می پاشند و «خوشکار» مخلوطی از مغزها، شکر و دارچین است که داخل رشته پر می کنند. هر دانه این ادویه حدود 8 تا 12 هزار تن فروخته می شود که مواد آن را اغلب در فریزر بسیاری از گیلانی ها پیدا می کنند و سرخ کرده و به نوشیدنی تبدیل می کنند و با چای می خورند.
در منطقه مازندران خوراکی معروفی به نام آغوزکانا وجود دارد که از آرد برنج و گندم، هل، زعفران و برخی مواد دیگر تهیه می شود. از گردوی تازه نیز در آن استفاده می شود که قیمت آن از 180 هزار تن شروع می شود.
اکنون وقت شماست تا تعدادی از گران ترین و گران ترین شیرینی های منطقه خود را به این داستان اضافه کنید و آن را زنده کنید.
انتهای پیام/