در دفاع از محمدرضا گلزار؛ این ها نه سیاهی لشکرند نه طرفدار!
اگر اشتباه نکنم آن سال ها گلزار به دلیل حضور در کنسرت خانم گوگوش در ممنوع الکاری به سر می برد و فیلمی هم روی پرده نداشت.
با این حال همچنان محبوب بود و هرجا می رفت وقتی طرفدارانش مطلع می شدند هرطور بود خودشان را به آنجا می رساندند تا او را از نزدیک ببینند.
چند روز پیش کلیپی از محمدرضا گلزار پخش شد.حکایت کلیپ تکراری بود؛طرفدارانی که با اشتیاق برای دیدن گلزار تجمع کرده و با او عکس یادگاری می گرفتند و دوست داشتند او را از نزدیک ببینند.
این بار اما ماجرا تفاوت داشت زیرا چنین بیان شد که آن عده ای که دور گلزار حلقه زده بودند سیاهی لشکر فیلم ها هستند و با دریافت مقداری پول حاضرند هرجا باشند از جمله حوالیِ محمدرضا گلزار!
من اما با احترام به نظر این عده، با دیدگاهشان مخالفم؛ این که یکی مثل گلزار نیازی به سیاهی لشکر داشته باشد را نمی پذیرم.
می گویند اگر گلزار این همه طرفدار داشت چرا فیلم های سینمایی و سریال های شبکه خانگی که او در آن ایفای نقش کرده فروش نداشته اند.
این قیاس اما صحیح نیست. دلیل نمی شود چون مدتی است فیلم های گلزار نمی فروشد پس طرفدار زیادی هم ندارد.
در فوتبال هم بارها شاهد بوده ایم بهترین بازیکنان و مشهورترین آنها وقتی به باشگاهی کم طرفدار می روند هیچ وقت تماشاگر برای تیم جدیدشان جذب نمی کنند؛ یعنی حضور آن فوتبالیست محبوب در قالب یک تیم برای طرفدارانش جذاب نیست و آنها برای دیدن او به ورزشگاه نمی روند اما همان ها اگر آن فوتبالیست را در خیابان یا هر مکان دیگری ببینند ممکن است برایش سرودست بشکنند و این ناشی از هیجان آنی شان است.
محمدرضا گلزار چهره جذاب و شخصیت ویژه دارد. گلزار حتی اگر سال ها در فیلم و سریال تلویزیون هم بازی نکند، باز «گلزار» است و طرفدارانش عاشقانه دوستش دارند.
از نظر من این که شخصی با ویژگی های خاص او در هر مکان و جایی مورد استقبال قرار بگیرد طبیعی است.
این اتفاق ناشی از هیجان آنیِ مردم است. مردمی که چهره ها را تنها از قاب تلویزیون، سینما، رسانه ها و شبکه های مجازی دیده اند، وقتی می شنوند فلان شخص مشهور در نزدیکی هایشان است کنجکاوانه سعی می کنند او را از فاصله نزدیک تری ببینند. این کاملا طبیعی است و دلیلی نمی شود اگر در مکانی شاهد هجوم مردم برای دیدن یک چهره مشهور باشیم همه آنها طرفدار و دوست دار آن شخص باشند بلکه این حس کنجکاوی همراه هیجان آنی آنان است که باعث می شود به سمت شخص مشهور حرکت کنند و تلاش کنند با پس زدن دیگران او را از فاصله نزدیک تری ببینند.
خاطرم هست چند سال پیش در نمایشگاه مطبوعات به ناگاه با همهمه و ازدحام عجیبی روبرو شدیم.
ابتدا فکر کردیم شخصیت مشهور و مهمی در حد علی دایی یا عادل فردوسی پور به نمایشگاه آمده اما وقتی پرس و جو کردیم متوجه شدیم یک خواننده پاپ است که مثلا من برای اولین بار نامش را می شنیدم.
اما مردمی که می دیدند دیگران به سمت ازدحام جمعیت حرکت می کنند آنها هم همراه می شدند.
نمی دانم منتقدان امروز گلزار اگر آن اتفاق را می دیدند چه می گفتند؟
پایان کلام؛ این هایی که دوروبر امثال محمدرضا گلزار می بینید نه سیاهی لشکرند که برای حضورشان پول گرفته باشند و نه طرفدار سینه چاکشان؛این ها مردم حاضر در کوچه و خیابان هستند که با شنیدن نام یک چهره معروف به صورت هیجانی فقط دوست دارند او را از نزدیک بینند؛همین!