خطرناک ترین غار ایران کجاست؟

در میان شگفتی های طبیعی ایران، غاری وجود دارد که با عظمت، زیبایی و در عین حال خطرات بی شمارش، لقب «اورست غارهای جهان» را به خود اختصاص داده است؛ این غار سهمگین، غار پرآو است که در کوهستان های پرصلابت استان کرمانشاه قرار دارد. پرآو با عمق زیاد، دمای پایین و مسیرهای پیچیده و تنگ، یک چالش واقعی برای جسورترین غارنوردان محسوب می شود و متأسفانه جان چندین نفر از آن ها را نیز گرفته است.

جستجو برای خطرناک ترین پدیده های طبیعی، همواره حس کنجکاوی انسان را برمی انگیزد. در قلب زاگرس، غاری خفته است که داستان های بی شماری از شجاعت، تلاش و گاهی تراژدی را در خود جای داده. غار پرآو، نه فقط یک حفره عمیق در دل زمین، بلکه نمادی از قدرت و نفوذناپذیری طبیعت است که هر انسانی را به تفکر و احترام وامی دارد. برای غارنوردان حرفه ای، پرآو یک میدان آزمون واقعی برای توانایی های جسمی و روانی شان است؛ جایی که هر فرود و هر صعود، حکایتی از مبارزه با طبیعت سرسخت و گاهی خود انسان است. برای آن ها که به تماشای دنیای زیرین می اندیشند، غار پرآو همچون یک راز بزرگ باقی مانده که تنها تعداد معدودی از آن پرده برداشته اند. در این مقاله، به معرفی جامع غار پرآو، ویژگی های منحصربه فرد، تاریخچه پرفراز و نشیب اکتشافات، حوادث تلخ و همچنین اهمیت آن در دنیای غارنوردی و زمین شناسی می پردازیم؛ ضمن اینکه بر ضرورت حفظ ایمنی و احترام به طبیعت بکر این پدیده شگفت انگیز تأکید می شود.

غار پرآو: معرفی پدیده اسرارآمیز ایران

غار پرآو، که نام آن در زبان کردی به معنای «پرآب» است، یکی از شگفت انگیزترین و در عین حال مخوف ترین پدیده های طبیعی در ایران و جهان به شمار می رود. این غار که عنوان خطرناک ترین غار ایران را یدک می کشد، نه تنها به دلیل عمق و پیچیدگی اش، بلکه به خاطر شرایط محیطی فوق العاده دشوارش، شهرت جهانی پیدا کرده است. ورود به این غار، تنها برای غارنوردان بسیار حرفه ای و با آمادگی کامل ممکن است، چرا که پرآو هر لحظه می تواند با چالش های غیرمنتظره اش، حتی باتجربه ترین ها را نیز به زانو درآورد.

موقعیت جغرافیایی و دسترسی

غار پرآو در فاصله تقریبی ۱۲ کیلومتری شمال شرق شهر کرمانشاه، در ارتفاعات کوه پراو (پَراو) واقع شده است. این کوه که خود با ارتفاعی حدود ۳۰۵۰ متر از سطح دریا، یکی از قله های بلند منطقه زاگرس است، میزبان دهانه غاری است که در نزدیکی روستای چالآبه قرار گرفته است. دهانه غار در ارتفاعی استثنایی از سطح دریا واقع شده است؛ این ویژگی غار پرآو را به عنوان بالاترین دهانه غار عمودی در جهان می شناساند و خود به تنهایی یک رکورد جهانی محسوب می شود. همین ارتفاع زیاد، باعث شده تا برودت هوا در داخل غار بسیار شدید باشد و برف و یخبندان زیرزمینی را به همراه داشته باشد.

نامگذاری: چرا غار قاتل و پَراو؟

ریشه نام «پَراو» به زبان کردی بازمی گردد که به معنای «پرآب» است. این نام گذاری به دلیل وجود جریان های دائمی آب سرد در داخل غار است که از ذوب شدن یخچال های زیرزمینی نشأت می گیرد. اما لقب «غار قاتل» که اغلب در کنار نام آن به کار می رود، حکایت از داستانی تلخ تر دارد. این نام هشداردهنده، نتیجه حوادث مرگباری است که در طول دهه های گذشته در این غار رخ داده و جان تعدادی از غارنوردان را گرفته است. هر حادثه در این غار، یادآور قدرت بی کران طبیعت و نیاز مبرم به رعایت کامل اصول ایمنی است. به همین دلیل، غار پرآو در سال ۱۳۸۸ به عنوان یک اثر طبیعی ملی ثبت شد و مورد حفاظت ویژه قرار گرفت تا هم عظمت آن حفظ شود و هم برای ورود به آن، قوانین سخت گیرانه تری اعمال گردد.

ویژگی های فنی و چالش های بی نظیر غار پرآو

غار پرآو یک شاهکار زمین شناسی است که با ساختار خاص خود، چالش هایی بی همتا را پیش روی غارنوردان قرار می دهد. ورود به این غار، تنها نیازمند شجاعت نیست، بلکه به آمادگی جسمانی فوق العاده، مهارت های فنی بالا، تجربه و همچنین تجهیزات کاملاً تخصصی و استاندارد نیاز دارد. هر بخش از این غار، داستانی از جدال طبیعت و انسان را روایت می کند.

ابعاد و عمق: نگاهی به ساختار درونی

غار پرآو با عمق دقیق ۷۵۱ تا ۷۵۲ متر، در زمان کشف خود در سال ۱۹۷۱، عمیق ترین غار عمودی جهان محسوب می شد. طول دهلیزها و مسیرهای افقی و عمودی آن به بیش از ۱۴۵۰ متر می رسد که نشان دهنده پیچیدگی بی سابقه ساختار درونی آن است. این غار دارای ۲۶ حلقه چاه عمیق است که هر کدام به تنهایی می توانند یک چالش جدی برای غارنوردان باشند. عمیق ترین این چاه ها، چاه شماره ۱۶ است که حدود ۴۲ متر عمق دارد و فرود در آن، نیاز به تمرکز و مهارت بی نظیری دارد. تصور مسیرهای تنگ، تاریک و پرپیچ وخم که گاهی اوقات فقط امکان عبور یک نفر را می دهند، به همراه فرودهای طولانی و نفس گیر در چاه های عمیق، غارنوردی در پرآو را به تجربه ای فراموش نشدنی و در عین حال بسیار خطرناک تبدیل می کند.

اقلیم داخلی: جدال با سرما و رطوبت

یکی از بزرگترین چالش های غار پرآو، اقلیم داخلی آن است. دمای داخل غار در تمام فصول سال، حتی در اوج گرمای تابستان، ثابت و بسیار پایین است و بین ۱ تا ۳ درجه سانتی گراد متغیر است. این سرما، ناشی از ذوب شدن یخچال های زیرزمینی و ارتفاع زیاد دهانه غار است. رطوبت نیز در تمام نقاط غار نزدیک به ۱۰۰ درصد است. این ترکیب مهلک از سرما و رطوبت، خطر هیپوترمی (کاهش شدید دمای بدن) را به بزرگترین تهدید برای غارنوردان تبدیل می کند. غارنوردان باید از لباس های مخصوص و ضدآب استفاده کنند که تا حد ممکن بدن را در برابر این سرمای کشنده محافظت کند، اما با این حال، حفظ گرمای بدن در طول پیمایشی چندروزه در این محیط، خود یک موفقیت بزرگ محسوب می شود.

غار پرآو با دمای ثابت و پایین بین ۱ تا ۳ درجه سانتی گراد و رطوبت نزدیک به ۱۰۰ درصد، خطر هیپوترمی را به بزرگترین تهدید برای غارنوردان تبدیل کرده است.

بدنه سنگی و آب های غار

جنس دیواره ها و کف غار پرآو، خشن و متخلخل است. این ویژگی باعث می شود که طناب ها و لباس های غارنوردان به سرعت دچار سایش و پارگی شوند. هرگونه آسیب به لباس های ضدآب، می تواند به نفوذ آب سرد و افزایش خطر هیپوترمی منجر شود. علاوه بر این، در بسیاری از نقاط غار، حوضچه های آبی عمیق و گذرگاه های غرقاب وجود دارند که غارنوردان را مجبور به شنا و حتی غواصی در آب های بسیار سرد می کند. عبور از این قسمت ها، نیازمند مهارت های خاص غواصی در غار و استفاده از تجهیزات مناسب است. تصور حرکت در آب های یخ زده و تاریک، در حالی که مسیرهای خشن و سنگی احاطه اش کرده اند، نشان می دهد که چرا هر کسی قادر به پیمایش این غار نیست.

تاریخچه اکتشافات و داستان های ناگفته غار پرآو

داستان کشف و پیمایش غار پرآو، سرشار از تلاش های بی وقفه، شجاعت و گاهی ازخودگذشتگی است. این غار، از زمان کشف، همواره در کانون توجه غارنوردان و محققان از سراسر جهان بوده است. هر گروهی که قدم به این غار گذاشته، بخشی از پازل پیچیده و اسرارآمیز آن را کشف کرده و نام خود را در تاریخ غارنوردی ثبت کرده است.

پیشگامان خارجی

اولین گام های جدی برای کشف و پیمایش غار پرآو، توسط تیمی از غارنوردان انگلیسی برداشته شد. در سال ۱۹۷۱ میلادی، تیمی به سرپرستی جان میدلتون، موفق به ورود به این غار شدند و توانستند تا عمق قابل توجهی در آن پیشروی کنند. این کشف، پرآو را به عنوان بزرگ ترین غار عمودی دنیا در آن زمان معرفی کرد و همین مسئله سبب شد تا لقب «اورست غارهای جهان» را به آن بدهند. این عنوان نه تنها نشان دهنده عمق آن بود، بلکه به دشواری های بی مانند پیمایش آن نیز اشاره داشت. پس از آن، تیم هایی از لهستان نیز به این غار سفر کرده و تلاش هایی برای اکتشافات بیشتر انجام دادند. واژه «پراوئی شدن» (Ghar Paraued) نیز از همین غار سرچشمه گرفت؛ اصطلاحی در دنیای غارنوردی که به معنای رسیدن به انتهای غیرمنتظره یک غار بزرگ و امیدبخش است.

طلایه داران ایرانی

در کنار تلاش های خارجی ها، غارنوردان ایرانی نیز از همان دهه های آغازین، علاقه و شور و شوق فراوانی برای پیمایش پرآو نشان دادند. در دهه ۶۰ و ۷۰ شمسی، تیم های مختلفی از کانون کوهنوردان کرمانشاه، به سرپرستی افرادی چون بهمن مشتکوب و با حضور غارنوردان برجسته ای مانند حشمت حیدریان و منوچهر دهشت، موفق به پیمایش کامل غار شدند و رکوردهای مهمی را به نام خود ثبت کردند. این پیمایش ها، نقطه عطفی در غارنوردی ایران محسوب می شود. در میان این نام ها، نام لیلا اسفندیاری، غارنورد و هیمالیانورد سرشناس، به عنوان اولین زن ایرانی فاتح پرآو می درخشد. او در سال ۱۳۸۱، این غار دشوار را پیمود و نشان داد که اراده و توانمندی زنان ایرانی در مواجهه با سخت ترین چالش ها نیز بی نظیر است. پیمایش های او و دیگر غارنوردان، نه تنها راه را برای نسل های بعدی باز کرد، بلکه اطلاعات ارزشمندی درباره ساختار و پیچیدگی های غار ارائه داد.

حوادث تلخ و جان باختگان غار پرآو

همان طور که از لقب «غار قاتل» برمی آید، پرآو تاکنون جان چندین غارنورد را گرفته است. متأسفانه، آمارها نشان می دهد که بیش از ۵ نفر از غارنوردان ایرانی در هنگام پیمایش این غار جان خود را از دست داده اند. هر یک از این حوادث، نه تنها ضایعه ای برای جامعه کوهنوردی و غارنوردی کشور بوده، بلکه یادآور قدرت مهارناپذیر طبیعت است. یکی از تلخ ترین حوادث، مربوط به سال ۱۳۸۱ است که در آن، دو غارنورد ایرانی به نام های امیر احمدی و ویکتوریا کیانی در حین بازگشت از چاه شماره ۱۸ سقوط کردند و جان باختند. با وجود تلاش های فراوان گروه های امداد و نجات، شرایط بسیار دشوار غار، از جمله کانال های تنگ، آب سرد و دیواره های خشن، امکان خارج کردن اجساد آن ها را فراهم نکرد و غار پرآو، آرامگاه ابدی آن ها شد. این حوادث، بارها ضرورت آمادگی کامل، تجهیزات استاندارد و رعایت دقیق پروتکل های ایمنی را گوشزد کرده اند و هر بخش از این غار، یادآور ارواح غارنوردانی است که در راه عشق به اکتشاف، جان خود را فدا کردند.

به یاد تمام غارنوردان جان باخته در غار پرآو، این بخش به روح پرفتوح آنان تقدیم می شود.

چرا غار پرآو همچنان برای ماجراجویان جذاب است؟

با وجود تمام خطراتی که غار پرآو در خود نهفته دارد، این پدیده طبیعی همچنان برای طیف وسیعی از افراد، از غارنوردان حرفه ای گرفته تا پژوهشگران و حتی علاقه مندان به طبیعت، جذابیت های خاص خود را حفظ کرده است. این جذابیت، ریشه در ابعاد مختلفی دارد که هر کدام، انگیزه ای برای کاوش و شناخت بیشتر این غار فراهم می کند.

یکی از اصلی ترین دلایل این کشش، روحیه اکتشاف و ماجراجویی بی حد و مرز انسان است. غار پرآو با ماهیت دست نیافتنی و چالش برانگیزش، همواره برای کسانی که به دنبال کشف ناشناخته ها و عبور از مرزهای توانایی های خود هستند، یک هدف بزرگ محسوب می شود. پیمایش این غار، فراتر از یک فعالیت ورزشی، یک نبرد درونی است که در آن، فرد با ترس ها، محدودیت ها و قدرت طبیعت روبه رو می شود. این تجربه منحصربه فرد، حس غرور و رضایتی عمیق به همراه دارد که کمتر در فعالیت های دیگر یافت می شود.

علاوه بر این، غار پرآو از اهمیت علمی و پژوهشی بالایی برخوردار است. این غار با ساختارهای زمین شناسی منحصربه فردش، اطلاعات ارزشمندی درباره فرایندهای تکتونیکی، فرسایش کارستی و تاریخ زمین شناسی منطقه زاگرس در اختیار دانشمندان قرار می دهد. اقلیم خاص داخل غار و وجود آب های سرد ناشی از ذوب یخچال های زیرزمینی، آن را به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعات اقلیم شناسی و هیدرولوژی غارها تبدیل کرده است. همچنین، اکوسیستم های غارزی و گونه های جانوری نادری که در این محیط زندگی می کنند، برای زیست شناسان جذابیت خاصی دارد. مطالعه این غار می تواند به درک بهتر ما از سازگاری موجودات زنده با شرایط افراطی و همچنین تغییرات آب وهوایی در طول تاریخ زمین کمک کند.

در نهایت، چالش بی نظیر فنی که غار پرآو برای غارنوردان حرفه ای ایجاد می کند، عامل دیگری در جذب آن ها است. با درجه سختی پیمایش «۵ دی»، این غار یکی از دشوارگذرترین غارهای جهان به شمار می رود. وجود چاه های عمیق، گذرگاه های تنگ و غرقاب، دیواره های خشن و دمای بسیار پایین، همگی مهارت های فنی، توانایی های جسمانی و قدرت تصمیم گیری لحظه ای غارنوردان را به حداکثر خود می رساند. غارنوردان با تجربه، برای ارزیابی و بهبود مهارت های خود، به دنبال چنین چالش هایی هستند و پرآو، بهترین فرصت را برای آن ها فراهم می آورد تا در بالاترین سطح، با طبیعت دست و پنجه نرم کنند.

ایمنی و هشدارهای ضروری: قبل از تفکر درباره پرآو

با وجود تمام جذابیت ها و ابهت غار پرآو، نمی توان از خطرات جدی و بی شمار آن چشم پوشی کرد. غار پرآو یک مقصد تفریحی عادی نیست و سهل انگاری در مواجهه با آن می تواند به قیمت جان انسان تمام شود. هر فردی که قصد نزدیکی به این غار را دارد، باید کاملاً از شرایط آگاه باشد و اصول ایمنی را جدی بگیرد.

ممنوعیت بازدید برای عموم

یکی از مهمترین هشدارها، ممنوعیت قاطع بازدید از غار پرآو برای عموم مردم است. این غار مکانی برای کنجکاوی های بدون تجربه و تجهیزات نیست. شرایط فوق العاده خطرناک داخلی، از جمله دمای بسیار پایین، مسیرهای تنگ و پیچیده، و وجود چاه های عمیق و آب های سرد، آن را به محیطی نامناسب برای افراد فاقد تجربه و آموزش کافی تبدیل کرده است. سازمان های مسئول و گروه های غارنوردی، همواره بر این نکته تأکید دارند که تنها غارنوردان حرفه ای و با مجوزهای لازم می توانند وارد این غار شوند. تلاش برای ورود غیرمجاز، نه تنها سلامت فرد را به خطر می اندازد، بلکه می تواند منجر به مشکلات جدی قانونی و چالش های امداد و نجات برای دیگران شود.

الزامات غارنوردی در پرآو (برای حرفه ای ها)

حتی برای غارنوردان حرفه ای، پیمایش پرآو یک مأموریت جدی و با برنامه ریزی دقیق است. الزامات متعددی باید رعایت شود تا احتمال موفقیت و بازگشت سالم به حداقل برسد:

• آمادگی جسمانی و ذهنی فوق العاده: قبل از هر چیز، غارنورد باید از نظر جسمی در اوج آمادگی باشد. تمرینات سخت و طولانی، استقامت، قدرت بدنی و انعطاف پذیری از پیش نیازها هستند. همچنین، آمادگی ذهنی برای مقابله با تاریکی مطلق، سرمای شدید، فضاهای تنگ و استرس های ناشی از شرایط اضطراری، اهمیت حیاتی دارد.
• تجهیزات تخصصی و استاندارد: هر وسیله ای که وارد غار می شود، باید از بالاترین کیفیت و استاندارد برخوردار باشد. لباس های گرم و ضدآب (ترجیحاً وت سوت های غارنوردی)، طناب های مقاوم در برابر سایش و آب، ابزارهای فرود و صعود پیشرفته (مانند یومار، هشت فرود، ابزارهای خودکار)، چراغ های پیشانی قوی و ضدآب با باتری اضافه، کلاه ایمنی و کیف های حمل تجهیزات ضدآب، از جمله این موارد هستند. هرگونه نقص در تجهیزات می تواند فاجعه بار باشد.
• گروه همگن و باتجربه: غارنوردی در پرآو یک فعالیت انفرادی نیست. حضور در قالب یک تیم کوچک، هماهنگ و با تجربه بسیار بالا، ضروری است. اعضای تیم باید به یکدیگر اعتماد کامل داشته باشند، مهارت های یکسانی داشته باشند و در شرایط بحرانی، قادر به حمایت و کمک به یکدیگر باشند.
• مجوزهای رسمی و راهنمایان متخصص: اخذ مجوزهای لازم از مراجع ذی صلاح (مانند فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی) قبل از ورود به غار الزامی است. همچنین، همراهی با راهنمایان محلی و فنی که تجربه کافی در پیمایش پرآو را دارند، می تواند در مواجهه با مسیرهای پیچیده و خطرات احتمالی، بسیار کمک کننده باشد.
• برنامه ریزی دقیق: مطالعه جامع نقشه های غار، پیش بینی دقیق شرایط جوی (حتی در روزهای قبل از ورود به غار، زیرا بارندگی می تواند آب وهوای داخلی را تحت تأثیر قرار دهد) و برنامه ریزی برای شرایط اضطراری، از اهمیت بالایی برخوردار است. هر فرود، هر حرکت و هر استراحت باید از قبل برنامه ریزی شده باشد.
• ملاحظات امداد و نجات: غارنوردان باید آگاه باشند که دسترسی تیم های امداد و نجات به عمق غار، بسیار دشوار و زمان بر است. در صورت وقوع حادثه، ممکن است کمک به سرعت و سهولت به آن ها نرسد. بنابراین، خودکفایی و توانایی حل مشکلات درونی تیم، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

غارنوردی در پرآو تنها برای غارنوردان حرفه ای و با رعایت کامل پروتکل های ایمنی، از جمله آمادگی جسمانی، تجهیزات تخصصی و گروه همگن، ممکن است.

درس های عملی از حوادث گذشته

حوادث تلخ گذشته در غار پرآو، درس های عملی و بسیار مهمی برای جامعه غارنوردی در بر دارد. هر یک از جان باختگان، یادآور این نکته هستند که کوچک ترین بی دقتی یا سهل انگاری در رعایت پروتکل های ایمنی، می تواند به فاجعه منجر شود. این درس ها، ضرورت مطلق احترام به طبیعت، شناخت کامل محدودیت های فردی و گروهی و همچنین عدم خودسری در مواجهه با چنین پدیده های عظیمی را فریاد می زنند. ایمنی، همیشه باید در اولویت اول قرار گیرد.

فراتر از غار: دیدنی های پیرامون پرآو (برای گردشگران)

اگرچه ورود به غار پرآو برای عموم مردم ممنوع و بسیار خطرناک است، اما این بدان معنا نیست که نمی توان از زیبایی ها و جاذبه های اطراف این منطقه لذت برد. استان کرمانشاه و مناطق اطراف کوه پراو، سرشار از مکان های تاریخی و طبیعی بی نظیری هستند که می توانند تجربه ای غنی و به یادماندنی برای گردشگران عادی فراهم کنند.

در فاصله نه چندان دور از غار پرآو، جاذبه های فرهنگی و تاریخی فراوانی قرار دارند که هر کدام گوشه ای از تاریخ پربار ایران زمین را روایت می کنند:

• شیرین خفته و افسانه شیرین و فرهاد: منطقه بیستون، مهد افسانه های عاشقانه ایران، میزبان «شیرین خفته» است. این مکان که در میان صخره ها و کوه ها قرار گرفته، روایت گر داستان شورانگیز عشق شیرین و فرهاد است. بازدید از این منطقه، فرصتی برای غرق شدن در دنیای شعر و ادبیات فارسی و تصور این عشق دیرینه را فراهم می کند.
• فرهاد تراش: در دل کوه بیستون، اثر عظیم «فرهاد تراش» خودنمایی می کند. این دیوار سنگی بزرگ و یکپارچه که به اعتقاد برخی، توسط فرهاد افسانه ای و با هدف رسیدن به شیرین تراشیده شده، نمادی از عشق، اراده و قدرت انسان است. عظمت این اثر باستانی، هر بیننده ای را به شگفتی وامی دارد و نشان دهنده هنر سنگ تراشی در دوران باستان است.
• گور دخمه داوود: این گور دخمه های باستانی که در دل کوه تراشیده شده اند، از دیگر جاذبه های تاریخی نزدیک به غار پرآو هستند. معماری خاص و رازآلود این دخمه ها، پرده از باورها و سنت های مردمان باستان برمی دارد و فرصتی برای کاوش در تاریخ و فرهنگ کهن منطقه فراهم می آورد.
• کاخ خسرو و تندیس هرکول: در نزدیکی این منطقه، بقایای «کاخ خسرو» از دوره ساسانی، عظمت معماری آن زمان را به نمایش می گذارد. در محوطه بیستون نیز، «تندیس هرکول» که نمادی از قدرت و اساطیر یونان باستان است، داستان های جالبی از دوران حضور یونانیان در ایران را بازگو می کند. این تندیس، با قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال، یکی از آثار هنری بی نظیر منطقه محسوب می شود.

بازدید از این مناطق، نه تنها از نظر تاریخی و فرهنگی غنی است، بلکه امکان لذت بردن از طبیعت زیبای زاگرس را نیز فراهم می کند. کوهنوردی های سبک در ارتفاعات پایین تر، پیاده روی در مسیرهای سرسبز و تماشای مناظر چشم نواز کوهستان، می تواند مکمل سفر به این دیار پررمز و راز باشد و خاطراتی دلنشین را رقم بزند. این جاذبه ها، راهی امن و قابل دسترس برای کشف بخشی از شکوه و عظمت استان کرمانشاه است، بدون نیاز به مواجهه مستقیم با خطرات غار پرآو.

نتیجه گیری

غار پرآو، بدون تردید خطرناک ترین غار ایران و یکی از برجسته ترین پدیده های طبیعی جهان است. این غار با عمق استثنایی، دمای یخ زده، رطوبت فراوان و ساختار پیچیده اش، نه تنها غارنوردان حرفه ای را به چالش می کشد، بلکه به عنوان یک گنجینه علمی و زمین شناسی ارزشمند شناخته می شود. داستان های اکتشاف و حوادث تلخ آن، همواره یادآور قدرت بی حد و حصر طبیعت و لزوم احترام عمیق به آن است. اگرچه جاذبه های پیرامونی آن برای گردشگران عادی قابل دسترسی و لذت بخش است، اما ورود به خود غار پرآو، تنها برای افراد بسیار متخصص و با رعایت سخت گیرانه ترین اصول ایمنی و اخذ مجوزهای لازم امکان پذیر است. کاوش در دنیای زیرین پرآو، فراتر از یک ماجراجویی صرف، یک درس بزرگ در مورد توانایی های انسان و فروتنی در برابر عظمت طبیعت است. شناخت این غار، به ما می آموزد که چگونه با مسئولیت پذیری و آمادگی کامل، به کاوش در ناشناخته ها بپردازیم و از این سرمایه طبیعی بی نظیر، حفاظت کنیم.