اقتصادی

حقوق ثابت برای پزشکان خانواده وجود ندارد

معاون سازمان نظام پزشکی به نحوه پرداخت حقوق پزشکان خانواده اشاره کردو گفت : حقوق ثابت برای پزشکان خانواده وجود ندارد و پرداختی انها براساس عملکرد انها است .

به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، رنجبرزاده معاون سازمان نظام پزشکی با حضور در برنامه صبح و گفتگو، رادیو گفت و گو به موضوع پرداخت حقوق پزشکان خانواده اشاره کرد و افزود: پرداخت حقوق به پزشکان خانواده، بر اساس عملکرد آنها در پذیرش بیماران انجام می شود،یعنی در این مسیر  پزشک، بیشتر بابت بیماری که به او ارجاع داده می شود دریافتی دارد، و راه های تشویقی، کنترلی و مراقبت های ویژه و خاص را نخواهد داشت ، پیش بینی می شود ، با اجرای این دستورالعمل، اهداف قانونگذار در اجرای قانون پزشک خانواده تا حدی با مشکل مواجه شود .

حقوق ثابت برای پزشکان خانواده وجود ندارد

 سوال : نحوه پرداخت حقوق و پرداخت حق الزحمه پزشکان خانواده چگونه است؟
 رنجبرزاده : پزشکان خانواده که فعلا علی الظاهر شروع شده در سال 1402 متفاوت است با پزشک خانواده ای که از قبل در استان‌های فارس و مازندران اجرا شده، آنجا به صورت مشخص و حقوق ثابت در گذشته داشتند ، الان شده تعداد مراجعانی که از طریق سیستم ارجاع به پزشک عمومی یا پزشک متخصص ارجاع داده می‌شود و به همان میزان دریافتی شان است، فرض کنید یک فرد متخصص که به ایشان ارجاع می‌شد ویزیت انها در بخش دولتی ۶۰ تومان تا ۸۰ هزار تومان بود ، و پزشکان عمومی که در بخش دولتی بابت هر ویزیت یک مبلغی را دریافت می کند آن هم حدود دو برابر میشود ، رقم دقیق آن الان در ذهنم نیست ولی مشکلی که اینجا است آن اهداف قانون‌گذار به نظر من یک مقدار تامین شاید نشود ،در این مسیر یعنی پزشک بیشتر بابت بیماری که به او ارجاع شده دریافت می کند، راه های تشویقی و کنترلی و مراقبت های ویژه و خاص را نخواهد داشت مثلاً مراقبین سلامت صف اول هستند، خط مقدم تلقی می شوند، آنها بیمار را ارجاع می دهند در صورتی که ضرورت تشخیص دهند به پزشک عمومی ، چه میزان می توانند مردم اعتماد کنند به خط اول و وصف اول و مراقبین اولیه، مردمی که تقریباً الان خودشان آگاهی و اطلاعاتشان در سطح بسیار بالایی در همه امور است از جمله در امور سلامت و اطلاعاتی که در این زمینه به صورت عمومی دارند. بنابراین کمتر این رقم می‌خورد یا مقاومتی که مردم می کنند در برابر این که بخواهند توضیحاتی بشنوند از ناحیه خط اول یعنی همان مراقبین سلامت که شماره ارجاع شوید یا نشوید و حتما باید ارجاع شوند یعنی مقاومت را بسیار می شکنند و به حداقل می رسد.  بنابراین بحثی که این جا هست ما دنبال این بودیم که یک جمعیت قابل توجهی تحت عنوان پزشک خانواده تحت کنترل مراقبت سلامت و احیانا در صورت ضرورت، ارجاع . این تقریبا مخدوش می‌شود پزشک عمومی هم این مسیر را دوباره طی میکند و میرود به سمت ارجاع ، آن هم در مطب خودش در مرکزی که دارد خدمت می‌کند به او ارجاع داده شده و خیلی مورد مقاومت قرار نمی گیرد و به هر میزانی هم که ارجاع دهد دریافتی او بیشتر می‌شود و این است که به لحاظ مالی هم به نفعشان است که ارجاع دهند و در نهایت متخصص ارجاع می‌دهد به بیمارستان و پاراکلینیک ها که رایگان کارشان را انجام دهند ، یعنی فردی که تصمیم دارد سی تی اسکنی انجام دهد از مراقبت شروع می کند و ارجاع به پزشک عمومی و او هم ارجاع به متخصص و او هم ارجاع به بیمارستان برای یک اقدام پاراکلینیک مانند سی تی اسکن و کارهای دیگر، اعتقاد ما بر این است که اینجا هزینه‌ها افزایش پیدا می‌کند یعنی هدف قانون‌گذار از پزشک خانواده و سیستم ارجاع اولاً این که مردم احساس آرامش و امنیت کنند، هزینه های القایی کاهش پیدا کند و درمان ها مسیر قطعی و صحیح خودش را طی کند ، این ها الان اتفاق نمی افتد در این وضعیت به نظر من کار باید خیلی پخته و دقیق تر و اصولی تر پیش رود.
سوال : پیشنهاد شما چیست و چه باید کرد ؟

رنجبرزاده : سیستمی که الان طراحی شده با سیستم گذاشته متفاوت است . الان پزشک عمومی حد واسط شده است یعنی الان خط اول شده مراقبین سلامت، مردم قدم اول باید به آنها مراجعه کنند و بعد پزشک عمومی و پزشک عمومی به پزشک متخصص و این جا یک واسط است و رابط شده آن هم بابت آن سیستم ارجاع هم دریافتی برای آن است که اگر خطرات دیگر هم است شاید خیلی مناسب نباشد این را بگویم ، بالاخره حدسیاتی است که ما در ذهنمان است در بحث این که نکند هزینه های القایی را دوباره بیشتر کند.
سوال : هزینه های القایی یعنی چه ؟
رنجبرزاده : یعنی منافع پزشک در ارجاع تامین می‌شود، منفعت سلسله مراتب در سیستم ارجاع تامین میشود، در سیستم کنترل نیست یعنی منفعت یک پزشک بالاتر، در این است که ارجاعش دهد اینها ارتباطاتی هم ممکن است برایشان فراهم شود در این ارجاعات و مسائل مالی شان تامین شود، به اعتقاد من آن جمعیت قابل توجهی که در اختیار یک پزشک قرار می‌گرفت و هر میزان می‌توانست در کنار این ها باشد تا سلامتشان تضمین ‌شود و به آنها اهمیت دهد که شما دنبال این بیماری هستید، خیلی پیگیر نشوید من مسئول کار شما هستم و لذا بمانید و این بیماری که الان شما دنبال میکنید ضرورتی برای پیگیری بیشتر وجود ندارد. این صحبت ها زمانی اتفاق می افتاد که پزشک خانواده ، در عدم ارجاع یعنی ارجاعات ضروری را فقط دنبال می کرد و ارجاع های غیر ضروری برایش ضرر داشت و منفعتش در این بود که بتواند آن جمعیت تحت پوشش اش را حفظ کند، سلامتشان محفوظ بماند، هزینه‌ها را کاهش دهد، مشوق‌های لازم برای کسانی باشد که کمترین هزینه را بر دوش دولت ایجاد می‌کنند و دریافتی شان بالاتر برود . این اتفاق ممکن است در مسیری که ما الان می بینیم نیافتد ، یعنی پزشک ما مثلاً  سه هزار نفر هستند این سه هزار نفر اگر همه ارجاع بخورند، به همان میزان دریافتی پزشک ما هم بیشتر می‌شود و این هزینه‌ها بار می شود بر دوش دولت و هزینه های حوزه سلامت را بالا می‌برد و بعد می رود به سمت بیمارستان و پاراکلینیک و هزینه ها همچنان افزایش می‌یابد . قانونگذار دنبال این بوده که با تشکیل پزشک خانواده  از هدر رفت منابع جلوگیری کند، سیاست‌های کلی نظام که تاکید دارند هزینه القایی باید کاهش پیدا کند و رضایتمندی مردم بالا برود این اتفاق در این سیستم ممکن است نیافتد البته عزیزان حوزه سلامت تلاششان را دارند انجام می‌دهند و امیدوار هستیم که اصلاحاتی در این مسیر انجام دهند و بتوانیم شاهد باشیم آن چه که دنبال میکنیم رضایت حوزه جمعیت تحت پوشش پزشک خانواده و بعد هم کاهش هزینه ها به لحاظ این که مراقبت بیش از پیش نسبت به آن جمعیت حاصل شود و مردم دغدغه مند نیستند که از این پزشک به آن پزشک و از این بیمارستان به آن بیمارستان این باید اتفاق بیفتد و پزشک خانواده ما باید مورد تشویق قرار بگیرد در صورتی که هزینه ها را بتواند کنترل کند و هزینه القایی را کاهش دهد و سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری هم همین است.
 

تحریریه سی وی نت

خبرنگار اجتماعی با تمرکز بر مسائل توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست.
دکمه بازگشت به بالا