توقف «می خواهم زنده بمانم» و اثبات یک ادعا

به گزارش سی وی نت ، محمدحسین فرحبخش ، تهیه کننده ، با محکومیت ممنوعیت سیستم “من می خواهم زندگی کنم” ، گفت: تخریب در این منطقه. این نوعی تلویزیون است که می خواهد در هر کاری درگیر شود. تحت فشار اداره ، آنها اختیارات شرکت را به بخش نمایش خانگی محدود کردند. داستان ساترا و اقدامات او داستان فیل است ، وقتی او به او گفت گریه کند ، او گفت من میوه می دهم ، وقتی به او گفتند که بکار ، او گفت که گریه خواهد کرد.

وی ادامه داد: اکنون تولید نمایش خانگی بین ساترا و صدا و سیما پیش می رود و آنها به همه می گویند چرا مثلاً با یک فیلم مشکل دارند. بدترین قسمت این است که به همه فرصت داده می شود تا در کار اداره شرکت کنند.

فرحبخش درباره موضوع اعطای مجوز به ساترا گفت: متأسفانه دولت در این هفت یا هشت سال فقط فرهنگ را رها كرده است ، این باعث شده است كه مردم درباره فرهنگهایی صحبت كنند كه آنها از آنها اطلاع ندارند. تلویزیون باید در صنعت رسانه و تلویزیون دخیل باشد ، که این امر گسترده است و نباید در تولید برنامه های نمایش خانگی اختلال ایجاد کند. به دلیل ضعف وزیر راهنمایی ، او اکنون خود را برای کارهای تلویزیون خانگی می داند. تا آنجا که من می دانم ، آقای حسین انتظامی تلاش زیادی کرد تا از این اتفاق جلوگیری کند ، اما وقتی قانون از بالا آمد ، کار دیگری نمی شد کرد. در غیر این صورت ، هیچ ارتباطی با تلاش پلیس برای متوقف کردن کارها ندارد. این به دلیل ماهیت و ضعف Satra یک ویژگی متناقض است که به هر شرکتی اجازه تصمیم گیری و جلوگیری از تبلیغات خدمات را می دهد.

این تهیه کننده با اشاره به این واقعیت که نباید به هنر و صنعت به عنوان یک مجرم نگاه کرد ، گفت: به نظر من حتی قضات نیز به عنوان یک وکیل دادگستری نباید دست از صنایع دستی بردارند. اما اگر شکایتی وجود دارد. هنگامی که یک سازمان دولتی خدماتی را مجاز می کند ، آنها به تمام جنبه های آن اهمیت می دهند و هیچ توجیهی برای اجازه دادن به قضات برای تحقیق در مورد یک شغل بدون شکایت خصوصی وجود ندارد. آنها نباید به یک نقاش به عنوان یک جنایتکار نگاه کنند. این مانع از این می شود که فیلمساز جرات داشته باشد بدون اینکه به فکر انجام یک کار بزرگ باشد ، صحبت کند. گاهی فکر می کنم افراد در صنعت برق نمی دانند که یک هنرمند قبل از کار با چه موانعی روبرو است. آنچه در وزارت ریاست برای گرفتن مجوزهای کار سخت در حال رخ دادن است اما به دخالت زیاد شرکتهای دیگر احتیاج ندارد. اینگونه نیست که این هنرمند تصمیم بگیرد هر شب فیلمبرداری کند و همه مراحل را به سرعت انجام دهد ، فردا صبح بررسی می شود. همه این فرایندها به قدری کم و زیاد هستند که اگر منجر به سطح تولید شود ، تمام جوانب پروژه در نظر گرفته می شوند.

کارگردان “زندگی شخصی” با انتقاد از اعتماد مسئولان و صنعت برق به این هنرمندان گفت: “من فکر می کنم این عدم اعتماد به دلیل عدم وجود قوانین مشخص” فرهنگ “است. واقعیت این است که ما مشکلات سازمانی در کشور داریم و نهادهای کشور ایده های مختلفی دارند و عقاید باندهای سلطنتی که در حال حاضر در کشور هستند. هنگامی که کلیه وظایف به ریاست محول می شود ، در صورت نقض ، سرپرست می تواند موضوع را به وزارت گزارش دهد. اما در این مورد ، هیچ مقام دولتی تحت تصمیم دیگران وجود ندارد.

حسین فرحبخش در خاتمه گفت: سه تصمیم و اختلاف که منجر به امنیت شغلی می شود ، اعتماد مردم به صنعت هنر را از بین می برد و شانس سرمایه گذاری در تئاترهای داخلی را افزایش می دهد.

انتهای پیام