این ملت گرسنه می‌ماند – سی وی نت

این شاعر و مترجم در گفت وگو با سی وی نت ، درباره وضعیت فرهنگی و ادبیات دولت دوازدهم و فضای این حوزه که نیاز به حمایت دارد ، اظهار کرد: فرهنگ اکنون بی ارتباط است و یکی ، دو یا چهار بار. سن. اگر مشکل بزرگی در آن وجود داشته باشد ، در چهار سال موضوع را تحت تأثیر قرار نمی دهد (می تواند بهتر یا بدتر باشد) ، بنابراین من فکر نمی کنم که در طول این سالها بیش از حد به آن بپردازیم.

در عین حال او گفت که اوضاع خوب نیست ، گفت: یکبار کتاب من در پنجاه هزار چاپ شد ، حالا به نظر می رسد که من زندگی حضرت نوح را می بینم و کتاب من به 500 تا 200 نسخه رسیده است. برخی از ناشران مخفیانه می گویند که ما 50 کتاب منتشر می کنیم ، اما اگر فروخته شود ، 50 کتاب دیگر چاپ می کنیم ، یا اگر کتاب بسیار مهم است ، آن را در پانصد کتاب منتشر می کنیم. آیا این بدان معناست که این شهر سابقه طولانی دارد؟ من فکر می کنم هیچ محدودیتی وجود ندارد. ما برای چاپ 200 کتاب برای کشوری 85 میلیون نفری باید به این موضوع فکر کنیم.پس مشکل ما یکی دو مورد نیست.

این مترجم عربی همچنین به تأثیر طاعون کرونا بر وضعیت فرهنگی اشاره می کند: در دو سال گذشته ، کرونا عوامل دیگری را ایجاد کرده است ، اما علت آن نیست. این روزها ، هیچ کس دل و ذهن ندارد. از آنجا که یک ناشر نمی تواند چیزی را چاپ کند ، ماشین های چاپ گران هستند ، بنابراین او جرات نمی کند تهدید چاپ را مطرح کند ، رسانه ها بسیار افزایش یافته و چاپ های منتشر نشده افزایش یافته است ، این همه به وجود آمده است.

موسی بیج افزود: ما مشکل دیگری در بخش رسانه داریم. بسیاری از نویسندگان – به ویژه جوانان – حتی اگر بخواهند پول خود را برای چاپ هزینه کنند ، کسی را برای توزیع آن نمی یابند ، زیرا ناشران و شرکت های پخش در نهایت این نوع فضا را ایجاد کرده اند. و من کوچک نیستم. دوست دارم بنویسم.

وی در ادامه با بیان اینکه بنیاد فرهنگی ما بر مبنای نوشتن است ، اظهار کرد: فرهنگ دو پایه دارد؛ یکی از آنها ایده ای است که باید نوشته شود ، قابل نوشتن و ترجمه باشد. این دو بال باعث پرواز پرندگان می شود. وقتی این دو مشکل به وجود می آید ، چگونه می توانیم در جهت بهبود فرهنگ خود تلاش کنیم؟ فرهنگی که ما باید در آن زندگی کنیم ، نه اینکه بگوییم ما بخشی از یک کشور توسعه یافته هستیم ، نه ، و ما به کارهای قبلی خود باز می گردیم ، بسیار بسیار خوب است.

نشان به محبوبیت کشور و ملت های ما اشاره کرد و گفت: “ما باید قدر اهالی این فرهنگ و هنر را بدانیم و به آنها گوش دهیم و به سخنان آنها گوش دهیم. بسیار مهم است که به سخنان نویسنده ، مترجم ، محقق ، استاد دانشگاه ، فیلمساز و موسیقیدان با دقت گوش دهید ، مشکلات آنها را بشناسید و آنها را به درستی سازماندهی کنید. اما ما کمی از این توجه برخوردار بودیم ، بنابراین باعث سردرگمی زیادی شد و در نهایت من ، منشی ، علاقه چندانی به نوشتن نداشتم. اگر بنویسم ، هیچ چاپخانه ای وجود ندارد ، یا اگر وجود دارد ، هیچ قلب و عقل برای چاپ وجود ندارد. اینها ممکن است تنها بخشی از مشکلات حوزه فرهنگ و ادبیات باشد ، اما مسائل دیگری وجود دارد که مهمترین نیازهای فرهنگی ما را از بین می برد.

وی ادامه داد: امروز اگر ده مورد مهم را برای خرید خانه در نظر بگیریم ، ادبیات و فرهنگ در آن وجود ندارد ، زیرا اولین مورد باید راحت باشد ، نان داشته باشد و سپس خانه ، لباس و سایر ملزومات را اجاره کند. اما وقتی آموزش نباشد ، این کشور گرسنه است. هوس های سنتی ما باید منتظر این باشیم. پیروی از قوانین بی فایده است ، ما به قلب سنتی ها روی می آوریم و به قلب آنها گوش می دهیم.

موسی بیدج در پاسخ به سوالی در مورد امیدواری هایش برای دولت جدید و همچنین ناامیدی برخی از مردم در فرهنگ گفت: ناامیدی بدترین بیماری فرهنگ و مردم آن است زیرا ما در امید زندگی می کنیم. در انتظار. ” بدون امید ، هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم ، حتی بدون مراقب. اما فرهنگیان باید قلب فرهنگ را به مرحله عمل درآورند و آنچه را که می خواهند انجام دهند. مسائل فرهنگی مسائلی نیست که روزی باید با آن روبرو شد. آغاز فرهنگ اجتماعی با سرعت کمتری اتفاق می افتد ، نه در ساحل. اتفاقات دیگری می تواند همزمان در این کشور رخ دهد ، به عنوان مثال ، وضعیت اقتصادی خوب نیست ، اما برخی از افراد می توانند یک شبه پول زیادی به دست آورند ، اما فرهنگ یک شبه به دست نمی آید و به تلاش زیادی نیاز دارد.

این شاعر و مترجم ادامه می دهد: من همیشه امیدوارم و همیشه می گویم اگر خدا اجازه دهد ، همه چیز درست می شود. اما این در من است که روح خود را حفظ می کنم و به دیگران امید می دهم. من اطلاعات زیادی در مورد اینکه آیا مقامات این کار را انجام داده اند یا نه ندارم. اگر دوستان دیگر فکر می کنند هیچ اتفاقی نمی افتد ، نه ، هیچ چیز در جهان غیرممکن نیست ، می تواند بدتر یا بهتر باشد. البته دولت فعلی هنوز یک هفته در قدرت است و چه می توانیم بگوییم سال آینده بدتر یا بهتر خواهد بود؟ ما نمی خواهیم کشور ما در وسط جهان شرمنده شود. فرهنگ ما چیزی است که دیگران می دانند ، مانند 60 مترجم در جهان عرب خیام و مترجمان 10 ، 15 ترجمه حافظ. و شاعر مصری به من می گوید: “چرا فکر نمی کنی شاهنامه ، چیز گرانبهایی است که داری؟” این کتاب در کتابفروشی مصر در کتاب های جامد چاپ شده است ، اما آنقدر گران است که کمتر کسی می تواند آن را خریداری کند. شما آن را ارزان ارسال و توزیع می کنید ». همه اینها ثابت می کند که ما فرهنگ و نوری هستیم که این فرهنگ ها باید داشته باشند. درست است که ما مشکلات اقتصادی و سیاسی داریم ، اما از فرهنگ خود برای نشان دادن خوب و بد به جهان استفاده خواهیم کرد.

انتهای پیام